Dawne biznesy na Niepodległości
Dawny Szczecin to nie tylko urocze kamieniczki, skwery, zamek, Wały Chrobrego albo kawiarnie na przedmieściach. To również ludzie. Mieszkańcy. Dzięki zachowanym fotografiom i pocztówkom możemy ustalić ich losy – głównie za pomocą szyldów nad prowadzonymi biznesami. Dziś zawędrujemy na dawną Paradeplatz, dzisiejszą Niepodległości – konkretnie na odcinek wschodni, pomiędzy Wyszyńskiego, a Dworcową, na przeciwko starej Galerii Centrum, domu handlowego lub jak kto woli dzisiejszego Posejdona. Obszar ten został zniszczony w czasie II Wojny Światowej i już w trakcie konfliktu uprzątnięty. Z jednej strony szkoda starej zabudowy, z drugiej dziś mamy tam otoczone zielenią (od tyłu Niepodległości i Dworcowej) bloki mieszkalne.
Dokładnie obok byliśmy już kiedyś w innym opracowaniu. Opisywaliśmy wtedy paradę policji oraz znajdujące się w tle sklepy:
https://historyczny.szczecin.pl/bacznosc-konie/
Dzisiaj czasy dużo wcześniejsze od tego wydarzenia – początek XX wieku. Można zapytać w stylu starszego pokolenia – komu przeszkadzał ten zielony pas po środku, z drzewami i roślinami?! 😉 Mógł zostać! Kto go zniszczył?! Okazuje się, że ten pas znika już za czasów niemieckich, możemy zobaczyć niemal identyczny kadr wykonany sporo później pod poniższym adresem:
https://www.facebook.com/groups/SzczecinZnany/posts/511726339463724/
Wracając do pocztówki…
Panie Kieckhäfer i ich krawaty
Nim pojawiają się siostry Kieckhäfer w księgach widnieje pan Hermann Kieckhäfer zajmujący się polerowaniem mebli. Możemy tylko podejrzewać, że mógł być spokrewniony z bohaterkami tego akapitu. Mieszkał niedaleko od późniejszego adresu sióstr – na Rosengarten 29, czyli dzisiejszej Podgórnej. Siostry pojawiają się 1898 roku, na początku pod Paradeplatz 2, czyli dzisiejszej Niepodległości. Skąd wiemy, że mowa o siostrach? Ich biznes posiada nazwę „Geschw. Kieckhäfer„, a w biznesie pojawiają się właśnie panie – Mathilde i Marie. Patrząc, że jedna z pań ma podane nazwisko panieńskie – Mathilde Struck – daje to kolejne podejrzenie, że wyszła za mąż za kogoś o nazwisku Kieckhäfer. Przez krótki czas wśród prowadzących sklep z krawatami i rękawiczkami jest również E. Kieckhäfer, pełnego imienia niestety nie mam. Gdy z ksiąg znika pan Hermann, pojawia się jeszcze Wilhelm Kieckhäfer, sekretarz wojskowy. Czy był spokrewniony? Możemy to zakładać, ale nie potwierdzać. Nazwisko jest dość nietypowe. W 1907 roku adres pań to już Paradeplatz 6. Po I Wojnie Światowej do biznesu dołącza jeszcze pani (Fräulein) Marie Kieckhäfer, którą ostatni raz spotkamy w księgach w 1928 roku.
Carl Hahlweg i jego zegary
Tuż obok, na parterze i II piętrze ma swój magazyn zegarmistrz Carl Gottlieb Hahlweg (zapisywany też jako Karl) który zajmuje różne piętra pod dawnym Paradeplatz 3. Biznes prowadzi tu od dawna w stosunku do wspomnianych wyżej sióstr – pojawia się w 1881 roku. Pan Karl Hahlweg był wykształconym i wszechstronnym człowiekiem – pojawia się jako zegarmistrz, optyk, a także handlarz wyrobami ze złota. Po 1907 roku wchodzi w spółkę, której współwłaścicielem jest Edmund Cares, tworząc Hahlweg & Cares, ta zaś zajmuje się między innymi produkcją okien. Ich firma ma swoją siedzibę na dawnej Schillerstraße 1, dziś to ulica Mazowiecka. Po I Wojnie Światowej do biznesu dołącza nowa osoba – możliwe, że syn samego założyciela – pan Erich Hahlweg, również zegarmistrz. Warto zauważyć, że od pojawienia się Karla w Szczecinie mija wtedy niemal 40 lat.
W 1925 roku w księgach pojawia się wdowa po panu Erichu, pani Luise Hahlweg (z domu Bothge). W kolejnych latach pod adresem Paradeplatz 3, dzisiejszej Niepodległości – w miejscu bloków, na przeciwko Posejdona – mieszka dalej Erich Hahlweg oraz pani Luise. Spółka, którą założył pan Karl z panem Edmundem nie pojawia się więcej w księgach po kilku latach, ale Edmund Cares żyje i dalej mieszka pod wspomnianą Mazowiecką. Pani Luise odchodzi przed wydaniem księgi z 1934 roku. Biznes Ericha mógł się rozwijać – w ostatniej księdze jego nazwisko jest już pogrubione.
Paul Witte i jego muzykalia
W samym rogu uwiecznionej fotografii znajduje się jeszcze jeden biznes, a po nim poza kadrem jeszcze jeden opisany niżej. Pod dwójką obok pań Kieckhäfer sklep z muzykaliami, gazetami muzycznymi, nutami i książkami prowadził pan Paul Witte. Dzięki niemu wiemy, kiedy wykonano załączoną pocztówkę z dużą dokładnością – pocztówkę wysłano w 1907 roku, a w 1908 pan Paul Witte już nie prowadził swojego biznesu w tym miejscu. W 1907 roku swoje prywatne mieszkanie miał pod Augustastraße 59, na parterze, dzisiaj to ulica Małopolska.
Pojawia się w Szczecinie w 1876 roku. Początkowo mieszka na Große Wollweberstraße 10, na II piętrze. Dziś to ulica Tkacka. Swój biznes na opisywany kadr z pocztówki oraz adres Paradeplatz 2 (Niepodległości) przenosi w 1895/1896 roku, z dawnej Breitestraße 70-71, czyli dzisiejszej Wyszyńskiego. Po wyprowadzce z Paradeplatz 2 krótko po wysłaniu tej pocztówki zakłada większy biznes niedaleko – na dawnej Moltkestraße 15 – dzisiejszym odcinku Wyzwolenia od Placu Rodła do Placu Żołnierza. Numer 15 znajdował się w miejscu bloku, który dziś góruje na skrzyżowaniu od strony Placu Lotników.
Zarządzającym nowym biznesem jest Albert Piepenhagen. Krótko później numerek zmienia się na 16. Żoną lub kimś z rodziny w stosunku do pana Paula mogła być pani Martha Witte, która po przeniesieniu marki na Wyzwolenia była mieszkanką poprzedniego adresu Paula – przy Augustastraße 59 (Małopolska). Nie występuje jednak jako wdowa. Pani Martha pod tym adresem znika z ksiąg w 1924 roku, Marka Paul Witte prowadzona przez pana Piepenhagen znika w 1926 roku.
Poprawka?
Kliknij i daj znać!
Możesz znaleźć ten post na naszej grupie Facebook „Szczecin Znany i Historyczny” klikając na ikonkę po prawej stronie. Prócz tego postu znajdziesz tam wiele innych, które nie są publikowane na naszej stronie. Masz coś ciekawego w temacie historii Szczecina? Nasza grupa to właśnie miejsce dla Ciebie.
Post na FB
Skomentuj na Facebooku!