Hermann Käding i jego sklep
Gdybyśmy udali się na północ Szczecina musielibyśmy sięgnąć po stare fotografie i pocztówki, by wiele miejsc wyobrazić sobie w dawnych czasach. Duża część zabudowy po II Wojnie Światowej zniknęła z powierzchni ziemi. Patrząc na załączoną niżej pocztówkę widzimy kadr, który w aktualnej formie ciężko sobie wyobrazić. Jesteśmy na rogu dawnych ulic Chausseestrasse i Schlossstrasse. Czyli na dzisiejszym skrzyżowaniu Dębogórska – Robotnicza. Dokładnie za nami po lewej stronie w stosunku do kadru z pocztówki znajduje się sklep Lidl.
Po lewej stronie widzimy adres o numerze 1 ulicy Schlossstrasse, czyli dzisiejszej Robotniczej. Aktualnie znajduje się tutaj zadrzewiona skarpa. Na pocztówce jednak, widzimy biznes który prowadził Hermann Käding. Był to sklep z produktami kolonialnymi, importowanymi, a także bar piwny. Przeglądając księgi można dojść do wniosku, że osób z rodziny Käding, które mogły być spokrewnione z Hermannem było sporo – pod koniec XIX wieku można w księgach odnaleźć kilka osób zajmujących się handlem oraz produkcją alkoholi w bliskiej odległości od siebie, na północy Szczecina. Hermann Käding pojawia się tam pierwszy raz w 1898 roku.
Spółkę występującą od około 1910 roku – Käding & Co – prowadzili wspólnie Hermann Käding oraz Richard Käding. Ten pierwszy swój sklep miał w widocznej z lewej strony pocztówki kamienicy. Richard był kupcem i prowadził destylarnię przy Friedrichstraße 6, dzisiejszej Narutowicza. Wśród osób, które prowadzą sklep na dzisiejszym skrzyżowaniu Dębogórska – Robotnicza występuje również Erich Käding. Zaś na początku XX wieku – w okolicach 1910 roku w destylarni Richarda spotkać można jeszcze współpracownika, był nim Paul Freytag. Spółka zawiązuje się prawdopodobnie około 1909-1910 roku, nie występując wcześniej w księgach adresowych.
Żoną Richarda Käding była według ksiąg Emma Käding (z domu Schramm), która pod koniec lat dwudziestych występuje jako wdowa po kupcu, pod tym samym adresem, co Paul – Friedrichstraße 6, czyli przy Narutowicza. W późnych latach dwudziestych jako mieszkanka kamienicy widocznej z lewej strony pocztówki pojawia się również Helene Käding, ale już w 1935 roku ponownie występuje Hermann Käding. W ostatniej księdze adresowej z 1943 roku w biznesie prowadzonym przez Hermanna pojawia się jeszcze Elfride Käding.
Dekoratornia i tapicernia pana Zachlod
Obok powyższego adresu, ale już na innej numeracji ulicy – Chausseestraße 44 – czyli dzisiejszej Dębogórskiej, miał swój biznes Gustav Zachlod. Wejście do jego sklepu znajduje się po prawej, obok konnego powozu. pierwszy raz pojawia się w 1894 roku na Birken-Alle 35, czyli dzisiejszej Malczewskiego. Chwilę później mieszkał niedaleko od swojego przyszłego zakładu – na Kirchstrasse 1 III piętro, dziś to ulica Bardzińska. Później w księgach znaleźć można drugą osobę o jego nietypowym nazwisku – kolejny Gustav Zachlod jest fryzjerem i mieszka przy Johannistraße 1, dzisiejszej Stoisława. Pan Gustav z narożnika Dębogórskiej i Robotniczej rozwija swój biznes również o handel meblami.
W 1915-16 pan Gustav przenosi się na ulicę Gadewoltzstraße 5, dzisiejszą Księcia Ziemowita. Z kolejnych zmian adresów dowiadujemy się, że jeden i drugi Gustav byli jednak spokrewnieni – fryzjer w 1926 roku mieszka pod powyższym adresem na Stoisława, gdzie przez krótki czas mieszkał pierwszy Gustav, tapicer i właściciel sklepu z dekoracjami. Życie tego człowieka mogło potoczyć się różnie – po I Wojnie Światowej występuje przez chwilę jako dozorca, a następnie mieszkaniec adresu pod Linsingenstraße 21, czyli pod dzisiejszą Potulicką.
Gustav Zachlod (tapicer) znika z ksiąg w 1926 roku, a rok wcześniej pojawia się ktoś nowy – Augustin Zachlod, wymieniany jako inspektor i mistrz tapicerski. Ten mieszka nieopodal Gustava – przy wspomnianej Potulickiej, ale pod numerem 59.
Pan Gustav Zachlod (fryzjer) w połowie lat trzydziestych występuje już jako „mistrz fryzjerski” oraz zmienia zamieszkanie. Pada prawdopodobnie „ofiarą literówki”. W księgach występuje jako Gustav Zachlot, a mieszka przy Fischerstraße 9. Dzisiaj to nieistniejąca (może wkrótce odradzająca) ulica Rybaki na Starym Mieście. W trakcie II Wojny Światowej Augustin Zachlod mieszka przy Kaszubskiej, dawnej Elisabethstraße 30, na I piętrze. Pojawiają się za to kolejni panowie o tym samym imieniu – dwóch Gustavów.
Możesz dołączyć do grupy Facebook! Post o powyższej treści znajdziesz klikając w ikonę!
Prócz tego znajdują się tam inne nieopublikowane na stronie posty.