Gustav Kieseritzky, ojciec szczecińskiej Odry 

Oczywiście określenie „ojciec” jest nieco nad wyrost – wodociągi oraz instalacje wodne na Odrze oraz w Szczecinie istniały już na długo przed tym, jak Gustav Albert Kieseritzky rozpoczął swoją pracę. Jednak dopiero za jego czasów w Szczecinie zaczęły powstawać na masową skalę i stały się w momencie jego śmierci standardem dla dużej części miasta. Kiedy istniał już port wolnocłowy Gustav jeszcze w Szczecinie nie pracował, jednak kolejne wodne inwestycje na Odrze powstawały już pod jego okiem i w trakcie jego pracy w mieście. Również był pierwszym, który objął faktycznie urząd dyrektora Urzędu Inżynierii Wodnej w przedwojennym Szczecinie, jaki utworzono z połączenia innych. Rodzina o nazwisku Kieseritzky może mieć polskobrzmiące pochodzenie, jednak jest to rodzina w pełni bałtycko-niemiecka, która do dziś ma spore rozgałęzienia. Jedną z głównych jej postaci jest Gustav Kieseritzky, ojciec opisywanej postaci, który był dyrektorem politechniki w Rydze. Lionel z tej rodziny był w XIX wieku mistrzem szachowym, a Gangolf znanym archeologiem. Nazwisko ustalone przez potomków pochodzi przynajmniej z 1690 roku, kiedy zmarł w dzisiejszej Łotwie. Dzisiejszy potomek rodziny, który dba o pamięć o przodkach żyje w Szwecji.

Pamiętają nas dzięki naszej śmierci – przez nekrologi

Losy głównej postaci opracowania – Gustava Alberta Kieseritzky – poznajemy dzięki zajmującemu ponad jedną stronę dawnemu nekrologowi. Wspomniano, że zmarł po krótkiej chorobie w wieku 83 lat. Urodził się jako Niemiec Bałtycki niedaleko od miasta w języku polskim znanym jako Kieś – to łotewskie Cēsis, a niemieckie Wenden – 30 lipca 1858 roku. Konkretnie w osadzie Birkenruh. Jego ojcem był pracownik oświaty, a późniejszy dyrektor uczelni Johann Georg Gustav Kieseritzky, matką zaś Jenny Fanny Kieseritzky z domu Hollander.

Nauki pobierał w miejskim gimnazjum w Rydze, a następnie uczył się na niemieckiej uczelni wyższej, której dyrektorem był jego ojciec. Następnie Gustav Albert Kieseritzky wielokrotnie w okolicach 1881 roku wyjeżdżał do centralnych Niemiec na wyjazdy studenckie. Trudniejsze czasy nastały, kiedy car Aleksander III rozpoczął działania „odniemczania” w regionach nadbałtyckich. Uzyskał obywatelstwo pruskie zdając również egzamin na inżyniera budownictwa w Berlinie. Następnie kształcił się w kierunku hydrotechniki zdając w 1887 roku główny egzamin państwowy do pruskiej szkoły inżynierstwa, kierując swoje wykształcenie w stronę hydrotechniki. Swój „odcisk” miał też w budowie znanego Kanału Kilońskiego, który ówcześnie nazywano Kanałem Cesarza Wilhelma (Kaiser-Wilhelm-Kanal). Jego żoną została Helene Sophie Kieseritzky z domu Ulrich. Pobrali się 22 maja 1888 roku w Gdańsku.

Gustav Kieseritzky był wtedy kontrolerem budowy. Następnie pracował w Kilonii oraz Rendsburgu (gdzie urodził się jego znany syn), później otrzymał stanowisko kierownika wydziału konstrukcyjnego w dawnym Graudenz, dziś to Grudziądz. Kolejna zmiana nastąpiła 1 lipca 1900 roku, kiedy został dyrektorem Urzędu Inżynierii Wodnej w Stralsundzie, niedaleko od Szczecina.