Villa Dibelius, dzisiejsza Moniuszki 3 

Dla wielu mieszkańców Szczecina znane w kraju (chyba za granicą również?) Jasne Błonia kojarzą się z zielenią i willami. Jednak w rzeczywistości nie są takie stare 😉 Założenie dawnych Quistorpaue pamięta lata dwudzieste, podobnie jak sadzone tam platany – znamy je głównie z pocztówek, kiedy kończyła się budowa dzisiejszego Urzędu Miasta, a to połowa lat dwudziestych XX wieku. Zgadza się! Platany na Jasnych Błoniach obchodzą mniej-więcej stulecie i jest to z doświadczenia niemieckiego, francuskiego oraz brytyjskiego jeden z najlepszych gatunków miejskich – dobrze się przyjmuje, nieźle znosi sąsiedztwo innych platanów, a także jest to drzewo długowieczne oraz szybko rosnące. Ukazują nam to fotografie z lat trzydziestych XX wieku oraz wykonane 20 lat później – w połowie lat pięćdziesiątych, już w polskim Szczecinie. Wille również nie są tak stare, na jakie wyglądają – te przy Moniuszki pochodzą z połowy lat trzydziestych. Jedną z nich jest tzw. Villa Dibelius, jeżeli za nazwę weźmiemy nazwisko jej pierwszego i jednocześnie ostatniego właściciela. 

Stanisław Moniuszko i Richard Wagner

Patronem powojennym ulicy jest polski kompozytor i organista, a także autor muzyki kościelnej oraz pieśni urodzony 23 kwietnia lub 5 maja 1819 roku we wsi Ubiel, dziś nieistniejąca, leżąca na dzisiejszej Białorusi. Był uzdolniony wszechstronnie – poza muzyką zajmował się rysunkiem oraz prowadził rodzinną kronikę. Podróżował też między wschodem i zachodem – kształcąc się w Berlinie, ale ślub  wziął w Wilnie, gdzie również powracał, następnie podróżował do Paryża. Zmarł 4 czerwca 1872 roku w Warszawie, a pogrzeb przekształcił się w wielką manifestację patriotyczną. 

Patronem przedwojennym był również kompozytor i dyrygent, ale niemiecki – Wilhelm Richard Wagner urodził się 22 maja 1813 roku w Lipsku. Zasłynął takimi dziełami jak Tristan i Izolda oraz Pierścień Nibelunga. Postać ta opisywana jest różnie – z jednej strony przedstawiał antysemickie podejście, które ówcześnie w Europie rosło w „popularność”, z drugiej strony napisał uwerturę Polonia, która wyrażała jego podziw dla dążeń Polaków do niepodległości w trakcie Powstania Listopadowego. Kompozytor spotkał się też z jedną z postaci powstania – Wincentym Tyszkiewiczem. Z racji nawiązywania Wagnera do mitologii germańskiej oraz średniowiecznych wierzeń twórczość Wagnera padła na „podatny grunt” w latach trzydziestych XX wieku, kiedy jego dzieła były wykorzystywane propagandowo przez reżim nazistowski. Zmarł 13 lutego 1883 roku w Wenecji.