Wały Chrobrego w tłumaczeniu dawnej pocztówki 

Załączona do opracowania pocztówka jest dość ciekawa, mimo że pokazuje typowy widok na dawne Wały Chrobrego (Hakenterrasse) z prostego powodu – istnieje na niej już opisywany dawniej Terrassenhotel, dziś nieistniejący. Post o nim znajduje się w bloczku niżej z dodatkowym odnośnikiem. Widzimy również jeszcze stojący stary Most Kłodny (Baumbrücke), jaki był drewniany. Nowy, który powstanie chwilę po wykonaniu tego kadru będzie już mostem stalowym, a także będzie po nim przejeżdżał tramwaj. Zarówno dawny Terrassenhotel, jak i nowy Most Kłodny nie przetrwa II Wojny Światowej. Pocztówka została wysłana 3 kwietnia 1908 roku. Budowa nowego mostu ruszyła rok wcześniej, a wspomniany hotel stał już kilka lat i wciąż pachniał nowością. Uwagę zwracają również wiaty znajdujące się przy nabrzeżu – część z nich służyła pasażerom lokalnej białej floty, pod innymi kryto od deszczu i słońca towary, jakie były albo sprzedawane do dalszego transportu, albo służyły za załadunek dla parowców. Również wojny nie przetrwa zabudowa w tle znajdująca się na Łasztowni.

Możemy zrobić „poof” z historii zapisanej na drugiej stronie kartki pocztowej – niestety dużym problemem jest nazwisko pani, która podpisała się pod dedykacją. Była to ciocia Martha Schulz. Nazwisko to jest bardzo bardzo bardzo popularne, a tym bardziej, że za dedykacją stoi kobieta, jej odnalezienie w dawnym Szczecinie może być niezwykle trudne. Możemy też podejrzewać, że pani Martha była turystką lub przyjechała do Szczecina w odwiedziny do rodziny, albo w podróży urodzinowej. Nawet dołożenie takich starań, jak próba odnalezienia jakiejkolwiek postaci o takim imieniu i nazwisku, jaka urodziła się w marcu lub kwietniu w Szczecinie lub była związana ze Szczecinem nie dała odpowiedzi kim pani Martha jest. Aleee…

Ciekawostką jest dedykacja (tłumaczenie niżej), która sugeruje, że mogła być tu przejazdem. W kartce wysłanej do dziewczyny ze swojej rodziny (określa ją w adresie popularnym ówcześnie zwrotem „panienka” Thea) pisze, że za 4 tygodnie wracają do „eiswerk”. To sugeruje możliwy zawód jej oraz jej męża – słowo eiswerk oznacza zakłady produkcji lub przetwórstwa lodu. Ciocia Martha pisze też, że nie może doczekać się powrotu, a wycieczka wypadła pomyślnie – mogła być w Szczecinie tylko turystką.