Johannes Brüssow i jego głaz nagrobny w Leśnie Górnym 

Jeden z bardziej oddalonych od głównych dróg i nieco mniej znany podszczeciński pałac stoi w Leśnie Górnym, a dawnym Höhenleese. Mniej znany i mniej odwiedzany z wielu powodów – dojazd do niego to droga dostępna dla mieszkańców oraz służb nieodległego zakładu przetwórstwa odpadów oraz sam pałac jest własnością prywatną. Czy to znaczy, że jest kompletnie niedostępny? Aktualnie to budynek przeznaczony na działalność firmy, jaka zajmuje też stare zabudowania po dawnym majątku. Stare znaczy zniszczone? Właśnie nie! Historia jest dość burzliwa, bo pałac jeszcze 20 lat temu był w stanie agonii. Dziś nic mu nie zagraża. Da się tak? Oczywiście, że się da – tylko zadbane pałace mało, kiedy docierają do szerokiego grona odbiorców, a właściciela równie rzadko chwali się za jego pracę na rzecz zabytku. Dużo lepiej do mediów przebijają się opuszczone miejsca, gdzie często przywołuje się „gdzie konserwator?!”. Gdy pałac jest zadbany, to cisza 😉 Dzięki uprzejmości bardzo pozytywnie zakręconego w historię aktualnego właściciela pałacu zadbałem o znajdujący się na jego tyle kamień nagrobny dawnego właściciela. Czy równie zadbałbym o polski nagrobek?! Zajrzyj do załączonej do postu galerii i sam się przekonaj 😉 

Pierwotnie głaz, za który stoi Johannes Brüssow – właściciel pałacu w Leśnie Górnym – nie stał w tym miejscu, a został tu przeniesiony. Dlatego też zadbanie o ten głaz nie jest traktowane jak „remont zabytku”. Dawniej znajdował się na cmentarzyku nieopodal, a według opowieści został przeniesiony pod pałac na przedśmiertną prośbę starszej już córki Johannesa. Ta prośba mająca na celu uchronienie głazu przed możliwym zniszczeniem została spełniona. Jednak wraz z upływem lat napis na głazie zaczął schodzić – jego część została odmalowana w różnych latach, co sprawiło że domalowane nazwisko żony jest widoczne dobrze, ale nazwisko męża (Johannesa) zeszło. Miło też widzieć, że troska o pałac ze strony właściciela jest duża – pracując 2 lata temu nad tematem dawnego Höhenleese (Leśno Górne) elewacja budynku miała ubytki. W wielu miejscach odchodziła farba. Dziś pałac jest po ponownym malowaniu i lśni, chociaż warto dodać, że jego wyposażenie oraz sztukaterie wewnętrzne nie zachowało się do dzisiaj. Mimo to, wystarczy zajrzeć na załączone fragmenty karty wpisowej do rejestru zabytków, jaką w 1990 roku wykonała pani Joanna Piwecka i porównać z nowymi kadrami.