Profesor Paul Himmel i jego historia z zabytkowego nagrobka 

Wbrew pozorom na froncie I Wojny Światowej nie ginęli wyłącznie ludzie młodzi i wzięci prosto ze szkół „w kamasze”. Dziś opowieść o człowieku, który był profesorem, mieszkał w Szczecinie i poległ na froncie Wielkiej Wojny, a jego nagrobek szczęśliwie ocalał do dziś na Cmentarzu Centralnym. Czasami pojawia się zarzut, że opisywane są na tej stronie tylko „starocie” przedwojenne – wystarczy zajrzeć na mapę lokalizacji pod postem, oddalić ją z Cmentarza Centralnego i wybrać inne „nagrobkowe” znaczniki. Wśród nich grób Polaka, który bombardował Szczecin w trakcie II Wojny Światowej, a potem tu zamieszkał albo nagrobek zasłużonego dla Polski i Szczecina kolarza.

Szczecińska ogromna nekropolia jest już starsza „za Polaka” niż była „za Niemca”, ba! Niemal dwukrotnie! Otwarto go 6 grudnia 1901 roku, czyli miał niecałe 44 lata w momencie, gdy stał się Polski, a od II Wojny Światowej minęło już niemal równo 80 lat. Jednak patrząc na przestrzeń Cmentarza Centralnego przedwojenne groby stanowią mniej niż promil tych, które istnieją, dlatego też historia za nimi jest bardzo ciekawa, bo przedstawia nieistniejący już świat. Może ktoś z Was mieszka w kamienicy, w jakiej żyła opisywana dziś postać? Ta stoi do dzisiaj. Warto zwrócić uwagę – Paul Himmel był profesorem, a po nim w Szczecinie żył jeszcze jego imiennik o tytule doktora. To dwie różne postacie.

Paul Erdmann Roman Himmel, profesor

Przyszedł na świat w mieście Fraustadt, dzisiaj to Wschowa w województwie lubuskim, 5 lipca 1861 roku. Jego ojcem był Joseph Himmel, a matką Emma Himmel z domu Wende. Do Szczecina przenosi się już posiadając tytuł profesora, pod sam koniec XIX wieku. Zamieszka w kamienicy o ówczesnym numerze Kaiser-Wilhelm-Straße 66, na III piętrze. Dzisiaj to ulica Jana Pawła II, ale nie jest to numer 66, a 32. Rozpoczyna pracę jako nauczyciel okręgowy w dawnej Königlich-Preußische Baugewerkschule (Królewska Pruska Szkoła Inżynierii i Budownictwa), czyli dzisiejszej „starej chemii” lub inaczej Wydziale Technologii i Inżynierii Chemicznej Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego.

Będzie żył i nauczał do śmierci na froncie Wielkiej Wojny. Jego żoną była starsza o rok Hulda Meta Amanda Himmel z domu Pillasch, urodzona 27 listopada 1860 roku. Z małżeństwa urodziły się dwie znane mi córki – Elfriede Margot Paula Himmel – 29 października 1890 roku, oraz Catharina Erika Wilhelmine Hulda Himmel – 30 stycznia 1888 roku. Pierwsza z nich zostanie odprowadzona do ołtarza przez swojego ojca, można powiedzieć że Paul zdąży zobaczyć zaślubiny swojej córki. Paul Erdmann Roman Himmel zginie krótko później na froncie pod Verdun, 16 marca 1916 roku, jako major i dowódca, w wieku 54 lat. Młoda Elfriede weźmie ślub rok przed śmiercią ojca – 29 kwietnia 1915 roku, a jej mężem zostanie Wilhelm Karl Ferdinand Bornemann.