Smolęcin / Schmellenthin

Smolęcin, dawny Schmellenthin i jego historia 

Urocza mała wieś...

Na południowy zachód od Szczecina, pośród pól, oparta o linię kolejową. Dziś jej ciekawym elementem są ruiny starego kościoła oraz teren pocmentarny. Powstają nowe domki mieszkalne, ale wieś dalej ma swój stary charakter, a jej historia sięga średniowiecza. Kto tu żył? Kim był?

Kliknij i rozwiń spis treści

Pośród pól i łąk, na południu od Szczecina, sielsko i spokojnie życie płynie w Smolęcinie – ot taka miła krótka rymowanka na początek. Wieś odcięta lekko na wschodzie i południu linią kolejową do Szczecina oraz drogami szybkiego ruchu – 13, A6 i E28, zaś od północy i zachodu dojeżdżamy do niej pagórkowymi polami, które w letnie miesiące wypełniają się między innymi żółtymi płatkami rzepaku. W poszukiwaniach historycznych musimy zauważyć, że wsie Smolęcin mamy dwie w bliskiej okolicy Szczecina, o tej samej przedwojennej nazwie! W tym miejscu mówimy o wsi Smolęcin obok Szczecina, dawnym Schmellenthin Kreis Randow, a wieś o tej samej dzisiejszej i dawnej nazwie znajduje się też w powiecie gryfickim. Do dziś w podszczecińskiej wsi Smolęcin przetrwało trochę starych domów, inne już nieco utraciły swój dawny wygląd, jest też trochę pozostałości z końca XIX wieku oraz oczywiście ruiny kościoła z cmentarzem. 

Dziś we wsi stoi przy górce kościelnej pomnik z tablicą “Cześć bohaterom poległym za wolność Polski” – trochę to szydercze, a można nawet napisać, że “zwyczajowe”, kiedy przerabiamy dawne pomniki na kompletnie niezwiązane z tym, jaką dedykację nosiły dawniej. Pomnik w Smolęcinie, na jakim umieszczono powojenną tablicę upamiętnia w rzeczywistości mieszkańców wsi, których wzięto na pobór i jacy polegli na froncie I Wojny Światowej. Tu warto zaznaczyć i dodać, że niewielką część poległych młodych ludzi stanowili też Polacy, którzy musieli służyć po stronie ówczesnych państw zaborczych – bywało, że strzelali do siebie na wzajem, kiedy jeden Polak służył w armii niemieckiej, drugi w armii rosyjskiej. Podobnie, jak w Smolęcinie w powiecie gryfickim tutaj – w podszczecińskim – też znajdował się pomnik poległych, tamten przetrwał oryginalnie, w opisywanej lokalizacji został “spolszczony” tracąc swoje pierwotne znaczenie. Nazwisko jednego z mieszkańców dawnego Smolęcina, jaki trafił na front I Wojny Światowej jesto pisane niżej.

Najwcześniejsze wzmianki

Mówi się, że pierwsza wzmianka pochodzi z 1332 roku. Nie jest to prawdą, bo regresy mówią nam już o początku XIII wieku. Jedna z nich pojawia się 25 kwietnia 1318 roku, kiedy książę szczeciński miał przekazać między innymi zwierzęta gospodarskie w kontekście wsi Schmellenthin (Smolęcin). Wątek ten powtarza się w kolejnych latach – również 30 marca 1326 roku – kiedy mowa o 4 domach we wsi oraz patronacie nad kościołem. Wielokrotnie wspomina się podarowanie obszaru i zarząd nad nim Bractwu Kalendowemu z kościoła szpitalnego świętego Jerzego (St. Georg vor den Toren Stettins). Następnie 18  października 1336 roku książę szczeciński Otto zmienia opodatkowanie we wsi Schmellenthin i dodano też inną wymienianą nazwę – Smolentin, a w dokumencie z 22 listopada 1376 roku pada jeszcze nazwa Smollentyn. Nazwisko duchownego, jaki pracował w smolęcińskim kościele poznajemy w dokumencie z 10 czerwca 1381 roku – był nim Johannes Perlebergh. Inne nazwisko, jakie zachowało się sprzed wieków poznajemy w dokumencie z 21 stycznia 1655 roku – rolnikiem w Smolęcinie był Thewes Moddow.

Ruiny kościoła w Smolęcinie

Niestety, mimo że rdzeń kościoła i jego pochodzenie sięga wielu stuleci wstecz – XIII-XIV wiek – dzisiaj świątynia jest kompletną ruiną porośniętą bluszczem. Przykre jest też to, co dla nas dość charakterystyczne w otoczeniu ruin i starych miejsc. Czyli? Śmiecimy dosłownie wszędzie. Jeszcze rok przed tym opracowaniem teren był dość dobrze wysprzątany po ostatnich pracach poszukiwawczych, a w momencie mojej wizyty w grudniu 2024 roku już leżały zostawione worki ze śmieciami. O tym, jakie wyposażenie miał kościół w Smolęcinie wyczytać możemy w publikacji przedwojennej Lemckego. Istniały tu dwa żyrandole z XVIII wieku oraz misa chrzcielna z blachy mosiężnej z detalami roślinnymi pokryta farbą olejną. Okna zmieniane, przemurowywane, mieszające stare głazy z cegłami, podobnie wejścia i otwory okienne – gotyckie pozostały po stronie wschodniej. Konstrukcja 15,6 na 9,2 metra, która pierwotnie nie posiadała wieży, ta powstała od zachodniej strony na przełomie XVII i XVIII wieku. Inne detale podaje Marek Łuczak – w 1720 roku wstawiono nastawę ołtarzową z obrazem “Ukrzyżowanie”. Po II Wojnie Światowej kościół w Smolęcinie popadł w postępującą do dziś ruinę, w złym stanie jest również otaczający przykościelny cmentarz mur.

Dane statystyczne z 1817 roku mówią nam, że w dawnym Schmellenthin Kreis Randow żyło 159 dusz, a kościół filialny należał ówcześnie nadrzędnie do miasta Gartz. W 1840 roku pojawia się ogłoszenie prasowe, że w maju rolnik Michael Milenz z Schmellenthin (Smolęcin) wraz z żoną podarowali tamtejszemu kościołowi osłonę na ambonę obitą czarnym aksamitem, srebrnymi frędzlami i liśćmi dębu. Kolejny spis z 1847 roku podaje już 190 mieszkańców. Ogłoszenie prasowe z 1881 i 1883 roku podaje, że nauczyciel Boeder / Böder z Schmellenthin Kreis Randow otrzymał awans. Liczba ta niewiele się zmienia do spisu z 1894 roku, kiedy wieś zamieszkiwało 207 osób, a majątek żywy stanowiło 86 koni, ponad 200 sztuk bydła, 40 owiec i 88 świń. W 1889 roku liczba mieszkańców spada do 183. Przez kolejne lata aż po ostatni spis przed 1945 rokiem liczba się niewiele zmienia – 188 mieszkańców. We wsi działała również szkoła. Z prasy 1895 roku dowiadujemy się, że na polach wokół wsi Schmellenthin (Smolęcin) odbywały się w sierpniu manewry wojskowe z udziałem cesarza Wilhelma. Prócz głównego cmentarza przykościelnego wieś Smolęcin posiadała też drugi – na wschodzie, przy rozwidleniu dróg.

Wirtualna karma

Redakcyjny kiciuch i jego pełna miska
50 zł Jednorazowo
  • Twój kafelek w Galerii Wspierających jeżeli chcesz!
  • Ranga "Mini Wspieracz" na Forum Dyskusyjnym
  • Wirtualna piona! Dzięki takim ludziom jak Ty możemy opłacać licencje, serwer oraz domenę.

Na serwer

Koszty, licencje... 💝
100 zł Jednorazowo
  • Twój kafelek w Galerii Wspierających jeżeli chcesz!
  • Ranga "Średni Wspieracz" na Forum Dyskusyjnym
  • Podziękowania personalne na Grupie Facebook specjalnym postem
Dobry wybór

Zdecyduję samemu

Dzięki za 5 zł lub nawet 500 zł!
Dowolnie Jednorazowo
  • Twój kafelek w Galerii Wspierających jeżeli chcesz!
  • Ranga "Wspieracz" na Forum Dyskusyjnym zależna od kwoty (Mini 50+, Średni 100+, Wielki 200 +)
  • Podziękowania personalne na Grupie Facebook specjalnym postem przy wsparciu od 100 zł

O dawnych mieszkańcach

Ciekawostkę znajdziemy w prasie z 13 kwietnia 1841 roku, gdzie mowa, że parcelę numer 16 w Schmellenthin (Smolęcin) planowano wydzierżawić, a oferentem był sekretarz klasztoru świętego Jana w Szczecinie o nazwisku Scheele. Znane są nazwiska postaci z XIX wieku. We wsi 29 kwietnia 1881 roku urodziła się Minna Anna Emilie Krumreich, jaka zmarła rok później, 5 maja 1881 roku. Jej matką była Emilie Ernestine Luise Krumreich z domu Doil / Deil, imię ojca i męża pani Emilie nie jest znane. Kolejną postacią jest urodzony 8 sierpnia 1825 roku Carl Ludwig Erdmann, jakiego wiele dzieci urodziło się w Smolęcinie, a jaki zmarł tu 22 lipca 1867 roku i tu został pochowany 2 dni później. Powodem śmierci była odma. Znana jest jedna grafika jego syna – Wilhelm Christian Albert Erdmann urodził się w Smolęcinie 11 listopada 1854 roku, przeniósł się pod Gumieńce, Warzymice i Przecław.

Mieszkał też na początku XX wieku w Szczecinie, a 4 marca 1903 roku wypłynął z Europy do USA. Tam też zmarł 2 listopada 1941 roku w Durbin. W 1899 roku w prasie pojawia się informacja, że w okolicy rozprzestrzeniała się choroba – pryszczyca – przez, co zamknięte było między innymi gospodarstwo w Smolęcinie, jakiego właścicielem był rolnik Gerntholz. Na froncie Wielkiej Wojny walczył Albert Havermann, żołnierz III batalionu 42 regimentu piechoty, z 9 kompanii, wymieniony jest w 1915 roku. Również żołnierzem Wielkiej Wojny był podawany w 1914 roku lekko ranny Karl Brandt służący w Świnoujściu. Stara załączona pocztówka pokazuje nam też, że właścicielem zajazdu i miejsca z jedzeniem we wsi był Reinhold Schmidt, dziś to domek o adresie Smolęcin 2.

Podziel się historią!

Historia tego miejsca może być powiększona dzięki Tobie oraz innym czytelnikom. Jeżeli posiadasz dodatkowe fotografie, źródłowe informacje lub szczegóły możesz skorzystać z formularza kontaktowego.

Kliknij tu i podziel się historią, by przesłać swoje wątki do tego opracowania! 🙂

Trzecią znaną historii postacią Wielkiej Wojny był urodzony 26 grudnia 1882 roku w Smolęcinie Ernst Greif, jaki służył na parowcu Zieten, a następnie służył na wielu frontach świata. Druga połowa lat dwudziestych wymienia nam dwóch głównych posiadaczy ziemskich w dawnym Smolęcinie – był nim Paul Schmidt oraz Max Schröder.  Prócz nich trzech z okolic Kołbaskowa Richard Kaselow, Wilhelm Prütz i Gustav Reinke. W 1927 roku wymieniony jest rolnik Emil Boeder, a 1930 roku wymienia się, że we wsi mieszkał robotnik Georg Bettac z rodziną, inspektor powiatowy o nazwisku Beyer, przędzacz Ernst Thesen oraz robotnik Wilhelm Walter. Następnie w 1935 roku wymieniany jest rolnik Gustav Mandelkow. Znane są też nazwiska z czasów krótko po wojnie, kiedy formowała się zachodnia granica. Z dokumentów wynika, że  urodzony 22 stycznia 1879 roku w Chlebowie rolnik Gustav Brose zmarł na tyfus w Smolęcinie 11 września 1945 roku. Jego żoną była Emma Emilie Brose z domu Blank. Kolejną postacią zmarłą na tyfus 23 września 1945 roku był murarz Wilhelm Bliesner, również z Chlebowa, jaki urodził się tam 18 grudnia 1873 roku. Jego żoną była Berta Regine Bliesner z domu Netzel.

W lipcu 2022 roku zakończyły się prace poszukiwawcze na cmentarzu przykościelnym  w Smolęcinie prowadzone przez Marła Łuczaka (patrz blok obok), w trakcie których znaleziono między innymi żeliwne krzyże, płytę z piaskowca oraz tablice z roztrzaskanego marblitu. Z połączonej płyty udało się ustalić, że kryje się za nią Friedrich Wilhelm Dreikant (1834-1907) oraz Auguste Dreikant z domu Sommerfeld (1832-1906). Z poszukiwań wyłonił się też mistrz piekarski ze wsi – Christian Retzlaff urodzony 9 kwietnia 1821 roku. Zarówno on jak i syn Gustav Max Heinrich Retzlaff zmarli na ospę. Ojciec 7 lutego 1872, a syn 13 lutego 1872 roku.

Smolęcin dzisiaj

Co ciekawe, podszczeciński Smolęcin mógł nazywać się inaczej. Według przedwojennego polskiego atlasu wieś Schmellenthin pod Szczecinem nazywała się Smolęcino, jaka również wzmiankowana była pierwszy raz w 1318 roku. W czasach powojennych znane jest nazwisko sołtysa wsi Smolęcin w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych XX wieku – był nim Józef Poczwardowski. Jego dane poznajemy z wzmianki prasowej z 1983 roku w niezbyt dziś pozytywnie odbieranym kontekście. Wspomniano, że funkcjonariusze MO i ZOMO pomagali przy maszynach rolniczych i ich przygotowaniu do wiosennych prac. Wśród wymienionych rolników ze Smolęcina znalazł się też pan Edmund Wegner oraz Ryszard Bieniek.

Zabudowa nieco zmieniła się od czasów przedwojennych, ale wieś niemal w całości zachowała swoją “linię” wzdłuż głównej ulicy z odnogami, jakie zaznaczane były na mapach jeszcze w XIX wieku.

Różnicą jest osiedle Sielski Zakątek i Uroczy zakątek na północy, przy drodze na Karwowo. Osiedle nie przypomina zabudową starej wsi, a stoją tu bardziej nowoczesne domki. Chociaż trzeba też dopisać, że we wsi znajduje się od południowej strony niewielka farma fotowoltaiczna. Prócz tego w 2023 roku zaznaczone we wsi są inne działalności – Pasieka Cuda z Ula, jaką prowadzą państwo Sadowscy. Działa też Dwór Białe Wino, którego specjalnością są usługi noclegowe, bankietowe, wesela oraz winnica. Dwór Białe Wino w Smolęcinie wykonany jest w starym stylu – budynek od głównej ulicy może nie wygląda na taki, ale wystarczy zobaczyć go od strony ogrodu lub przejrzeć zdjęcia na stronie internetowej. Stare kafle, okna stylizowane na dawne, żyrandole, stoliki i krzesła oraz dużo drewna. Na mapach oznaczany jest też Hostel California, w którym zaadaptowano stare budynki zbudowane jeszcze z wielkich polnych głazów zmieszanych z cegłą. W północnej części działa firma produkcyjno-handlowo-usługowa HOP-POŻ, jaką prowadzi od 2008 roku pan Jacek Hoppe.

Część wsi stanowi kilka majątków willowych – są to domy z dużymi ogrodami otoczone gęsto tujami i drzewkami, z wyraźnymi tabliczkami “teren strzeżony”. We wsi działa ochotnicza straż pożarna, a do Szczecina dojechać można podmiejskim autobusem. Znani są też wymienieni w 2012 roku posiadacze gospodarstw rolnych – pan Józef Janas, pani Emilia i pan Czesław Rykaczewscy, pan Ryszard Bieniek oraz pan Drzewiecki. Niestety w 2024 roku strażacy z OSP Smolęcin zawiesili wyjazdy do pożarów, powodem była trudna sytuacja finansowa, czyli pisząc wprost – brak pieniędzy.

Widzę BŁĄD, mam sugestię!
Ostatnia aktualizacja 4 godziny temu
Możesz zgłosić problem lub propozycję rozwinięcia guzikiem poniżej albo dołącz do nas na forum dyskusyjnym. 

Zajrzyj w okolicę postu!

Po prawej stronie znajdziesz mapę z lokalizacją omawianego tematu. To mapa interaktywna!

Możesz ja kliknąć i oddalić widok kółkiem myszy, co pozwoli Ci zobaczyć inne posty znajdujące się w tej okolicy. Możesz użyć “Mapy Historycznej” Szczecina, by zobaczyć ją w pełnej formie. Kliknięcie w ikonę pokaże Ci miniaturę i tytuł.

Travelers' Map is loading...
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.

Dodaj komentarz

Historyczny Szczecin