Zdrojowa 7 – dawny domek pana Berndt 

Z dala od centrum stoją domy, które na pierwszy rzut oka wyglądają na powojenne – wyglądają dość zwyczajnie, trochę tak jakby zbudowano je krótko po wojnie. W oczy rzuca się w tej konkretnie lokalizacji garaż. Jakiś taki… mały. Może dlatego, że garaż budowany był pod samochód z lat trzydziestych XX wieku, a sam dom jest przedwojenny. Wątek tego malutkiego garażu potwierdza to, że właściciel przed wojną nie był zwykłym mieszkańcem, który zainwestował w posiadanie domu na przedmieściach. Miał na samochód pieniądze i było go stać, sądząc z życiorysu poniżej.

Wędrując w opracowaniach po dawnym Szczecinie zajrzeć warto na domy, które przed zakończeniem II Wojny Światowej stały zaledwie 5, 10 lub 15 lat. Ogromną część swojej historii stoją już w polskim Szczecinie, ale warto zajrzeć kim byli ludzie, jacy te domy zbudowali. Pozwala nam na takie detale przedwojenna dokumentacja, jaka była bogata w detale, informacje rodzinne, o pochodzeniu czy zamieszkaniu, a także o zawodzie postaci, jaka nas interesuje. Wielu szczecinian, którzy żyją w domach przedwojennych nie interesuje się tym, kto mieszkał w ich domu kiedyś, a bywa to ciekawą podróżą do innego świata. Inni nawet nie wiedzą, że taka podróż jest możliwa 🙂

Dzisiejsza Zdrojowa, dawna Johannes-Müller-Weg

Zaglądamy w osiedle domków między ulicą Arkońską i Chopina, a konkretniej na bardziej południową z nich – Zdrojową – rozciąga się od Wojciechowskiego do granic szpitala przy ulicy Arkońskiej. Domki po stronie południowej powstały na krótko przed II Wojną Światową, północne są powojenne, a przed 1945 rokiem wydzielono tam działki pod budowę u stóp dawnej żwirowni i źródła wydobycia piasku, której ślad mamy przy ulicy Rucianej – to charakterystyczna licząca kilka metrów zadrzewiona skarpa. Jeszcze do lat dwudziestych w opisywanej okolicy znajdowały się łąki i pagórki. W latach trzydziestych rozpoczęto zabudowę od razu z układaniem kanalizacji, chociaż nie wszystkie nieruchomości były od razu do niej podłączone – inni musieli się „dopłacić” i złożyć o to wniosek. Nazwa ulicy Zdrojowej pojawia się w księgach dopiero krótko przed II Wojną Światową, ale pojawia się jako ścieżka (łącznie z fragmentem Milewskiego) już u schyłku XIX wieku jako ścieżka między zakładami Kückenmühle (przy Broniewskiego) oraz prowadząca do dawnego Wasserheilanstalt Eckerberg, czyli zakładu wodoleczniczego z jakiego został fragment – schronisko Brata Alberta, dawny Cichy Kącik, na zboczu Lasu Arkońskiego.

Richard Berndt

Był kupcem i posiadaczem drogerii. Wiemy też w jakiej lokalizacji w Szczecinie prowadził swój ostatni przed 1945 rokiem biznes. Jego drogeria znajdowała się w kamienicy o adresie Lindenstraße 10, czyli dzisiejszej 3 Maja. Kamienica ta przetrwała II Wojnę Światową i dziś na parterze istnieją inne działalności – to ten sam numer, co przed wojną, czyli 3 Maja 10. Wcześniej – przed przeprowadzką na adres Zdrojowa 7 (Johannes-Müller-Weg 7) mieszkał przy dawnym adresie Lessingstraße 8, a dzisiejszej Chodkiewicza. Za to swoją drogerię posiadał przed przeniesieniem się na dzisiejszej Ofiar Oświęcimia, a dawnej Heinrichstraße 28. Szczęśliwie się przeniósł, bo adres ten dzisiaj nie istnieje – to teren bloków po wschodniej stronie ulicy, w pobliżu bloku Cyryla i Metodego 9 oraz numeru Ofiar Oświęcimia 18. W kontekście powojennym – dzisiejszy domek ma adres Zdrojowa 7/1 oraz Zdrojowa 7/2. Patrząc na układ drzwi możliwe, że część7/2 została podzielona już po wojnie, podobnie zmieniono poddasze.