Nieistniejący Sulisław, dawny folwark Böningshof / Böhninghshof 

Okolice Szczecina pełne były dawnych folwarków, które zniknęły zarówno przed wojną, jak i w skutek wojny oraz po niej, kiedy rolnictwo zmieniło się wraz z nadejściem nowoczesnych metod uprawy i zbiorów. Są miejsca, które pozostały już tylko na starych mapach – jedną z takich lokalizacji jest nieistniejący dziś folwark Vorwerk Böningshof, o jakim informacji w szczecińskiej sieci prawie nie ma. Nawet wpisując jedną z występujących na mapach nazw nie znajdziemy więcej niż jedną stronę niezwiązanych z lokalizacją wyników. Spróbujmy „wykopać” jakieś informacje na temat tego folwarku. Nim przejdziemy dalej – gdzie dawny Sulisław / Böningshof / Böhningshof się znajdował?

Za „oknem” folwarku mamy dzisiejszą granicę polsko-niemiecką oraz zarastające już leżące w Niemczech jezioro Pampowsee. W polskich atlasach i źródłach podaje się nazwę Pępowo i sugeruje pochodzenie od nieodległej niemieckiej wsi Pampow. Najbliżej z dawnego folwarku mielibyśmy do wsi Rzędziny (Nassenheide), czyli na wschód, na północ jadąc drogą dotarlibyśmy do wsi Stolec (Stolzenburg), zaś na południe do wsi Buk (Böck). Folwark leżał po lewej (zachodniej) stronie drogi tuż za skrzyżowaniem w stronę Stolca (lewo na wprost) i Rzędzin (w prawo), patrząc od południa na północ. Aktualnie w miejscu tym przebiega ścieżka rowerowa, a najłatwiej lokalizację Böningshof / Böhningshof rozpoznać za pomocą mapy pod postem.

Jedna z wcześniejszych wzmianek odnośnie folwarku pochodzi z decyzji z 14 września 1811 roku – wspomniano wtedy, że do majątku wsi Stolzenburg (Stolec) należał okazały folwark leżący nad brzegiem Pampower See o nazwie Böningshof. Geneza i pochodzenie nazwy zdaje się być nieznane, ale mogło ono pochodzić od nazwiska zarządcy. Następnie lokalizacja wymieniana jest w dokumentacji z 1850 roku, kiedy mowa o kolejnej rozpisce przynależności – nieistniejący Sulisław / Böningshof (później Böhningshof) należał do wsi Stolzenburg (Stolec) oraz tamtejszego obszaru pocztowego. Mógł być to folwark robotników dniówkowych pracujących dla majątku w Stolcu, złożony z czterech budynków – południowego oraz trzech północnych ułożonych wokół placu w kształcie litery L.

Pod koniec XIX wieku na zachód od lokalizacji prawie nie było lasu. Były tu kanały, niewielkie jeziorka, stawy oraz sporo zagród i chat dla zwierząt hodowlanych. Teren był bardziej podmokły, a dziś zarósł on lasem, część stawów widać do dzisiaj. Spis statystyczny z 1880 roku podaje, że majątek folwarku stanowił 1 dom mieszkalny zamieszkały przez 6 osób. Obszar należał do majątku rycerskiego wsi Stolzenburg (Stolec). Znane jest ogłoszenie z 6 lipca 1851 roku, w jakim emerytowany asesor Otto von Ramin z sąsiedniego Stolca ogłasza ofertę dzierżawy na gospodarstwo Boeningshof.