Często mijamy miejsca, o których nawet historycznie nie mamy pojęcia
Wielu dzisiejszych mieszkańców odwozi lub odprowadza swoje dzieci do szkoły przy ulicy Grodzkiej, na starym mieście, w Szczecinie. Niewielu z nich wie, że przed wejściem do niej swój sklep meblowy miał Emil Kircher, dawny mieszkaniec Szczecina. Region ten zmienił się diametralnie po II Wojnie Światowej, gdy stara zabudowa została rozebrana po zniszczeniach.
Dziś udamy się na plac obok ulicy Grodzkiej. Cały widoczny kadr dziś nie istnieje i stanowi jedno z bardziej urokliwych miejsc dawnego Szczecina. Dlaczego tak myślę? Po pierwsze – stare kamienice z zdobieniami i szczytami, a także narożny budynek z starymi witrynami oraz rozciąganymi markizami. Stromy teren dawnego narożnika Grodzka-Szewska był wsparty przez kolumnowy płotek, obok którego znajdował się… stragan?
To ciekawe „coś” widzimy na kilku fotografiach wykonanych z tej lokalizacji. Na tej, załączonej do postu widzimy też klęczącą panią, ledwie widać ale warto się przyjrzeć. Możemy też zerknąć na inny post, w ręcznej koloryzacji, by zobaczyć to miejsce od lewej strony załączonego kadru:
https://www.facebook.com/…/Szcze…/posts/714311899205166/
https://www.facebook.com/…/Szcze…/posts/714311899205166/
Lokalizacja fotografii
Po lewej stronie kadru, obok monumentalnej kamienicy z apteką garnizonową widzimy sklep meblowy i z wyposażeniem domu, jaki prowadził pan Emil Kircher, mieszkający przy dawnej Schuhstraße 26, zaś cały jego biznes mieścił się przy 29-31. Dziś to „uliczka” Szewska, której zabudowa praktycznie totalnie nie istnieje. No… plusem jest to, że zamiast bardzo gęstej zabudowy w tym miejscu mamy park. By móc pokazać dzisiejszy kadr musielibyśmy znaleźć się za blokami między ulicą Grodzką, a skwerem Guido Recka. Za plecami dotrzemy do Rynku Siennego oraz minęlibyśmy po drodze nieistniejącą Giełdę. Zaś w lewo obok kamienic doszlibyśmy do Kohlmarkt, Rynku Węglowego, dzisiejszego skrzyżowania Grodzka-Sołtysia-Farna. Pan Emil Kircher z zawodu był prawdopodobnie stolarzem, a swój biznes prowadził w ukazanym na fotografii miejscu przez dobre kilkadziesiąt lat, zaś jego rodzina wywodzi się właśnie z tego zawodu – na początku XX wieku w księgach pojawia się praktycznie sam pan Emil Kicher, później rodzina się powiększa i bogaci.
Pierwsze lata pana Kircher w dawnym Stettinie
Skąd „wziął” się pan Emil Kircher? Pojawia się pierwszy raz w księdze aż z 1873 roku, gdy jego biznes meblowy istniał prawie do końca II Wojny Światowej, prowadzony do niej przez potomków. Nim jednak przeniesie się na Grodzką w dzisiejszej tkance miejskiej, mieszkał przy Klosterhof 4, była to kamienica stojąca obok Platana Mateusza, od strony Zamku, na miejscu dzisiejszego wyjazdu z miasta na Trasę Zamkową. Z tego adresu na chwilę przeprowadza się na Tkacką, dawną Große Wollweberstraße 11. I stamtąd trafia już na swój długoletni adres – na opisywaną Grodzką. W pobliżu wyjścia z dzisiejszej szkoły, od strony skweru Guido Recka.
Nazwałem ten post „zagłebiem meblowym”, bo te dostać można było w aż trzech numerach tego miejsca. Ale co ciekawe ten mały placyk można również nazwać „zagłębiem Emilowym”, bo biznesy prowadziło tu dwóch Emilów – jeden miał opisywany sklep meblowy, a drugi miał na rogu po prawej stronie (dosłownie róg fotografii) sklep z produktami kolonialnymi oraz importowanymi. Był nim Emil Umnus, którego biznes zanika w latach trzydziestych.
Odejście nestora i II Wojna Światowa
Również w latach trzydziestych zanika biznes bohatera postu, Emila Kircher, ten dalej żyje chwilę dłużej z wynajmu. Umiera prawdopodobnie w połowie lat trzydziestych. Część numeracji jednak zachowuje do końca wojny wspomniany kupiec Ernst Kircher – od 29 do 30, poza 31. W tym miejscu mieszkała i pracowała prawdopodobnie cała rodzina – biznes prowadzi też Max i Ernst Kircher.
Numery pod którymi omawiani panowie żyją i pracują wymieniają się wzajemnie – przykładowo Ernst prowadzi sklep pod 31 na III piętrze, a właścicielem 31 był właśnie Emil. Ci wcześniej – do lat trzydziestych prowadzili też osobne swoje biznesy rozsiane w mieście. Kolejnym podejrzeniem, jako członka rodziny może być Otto Kircher, który mieszkał pod Schuhstraße 26, dzisiejszą Grodzką, a który był inspektorem państwowym. Tu warto dodać, że bohater postu – Emil – też mieszkał pod tym numerem, raz na II, a raz na I piętrze.
Zabudowa widoczna na kadrze zostanie zniszczona w trakcie II Wojny Światowej. Dziś za ukazanym na fotografii kadrem stoi szkoła podstawowa.
Zajrzyj w okolicę!
Po prawej stronie znajdziesz mapę z lokalizacją omawianego tematu. To mapa interaktywna – możesz ja kliknąć i oddalić widok, co pozwoli Ci zobaczyć inne posty znajdujące się w tej okolicy. Możesz użyć „Mapy Historycznej” Szczecina, by zobaczyć ją w pełnej formie. Wiele postów znajdujących się w bliskiej odległości gromadzi się w grupy – je możesz rozdzielić kliknięciem na ikonę.
Travelers' Map is loading...
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.
Paweł Ziatek
Twórca całego tego zamieszania na Szczecin Znany i Historyczny, grzebiący pod każdą przedwojenną cegłą w Szczecinie. Dreptus okolicznus, gatunek pospolity. Droniarz, miłośnik ciemnego piwa, tematyki II Wojny Światowej. Codziennie? Po prostu brodaty brzydal.
Przeczytaj inne publikacje Poprawka?
Kliknij i daj znać!
Możesz znaleźć ten post na naszej grupie Facebook „Szczecin Znany i Historyczny” klikając na ikonkę po prawej stronie. Prócz tego postu znajdziesz tam wiele innych, które nie są publikowane na naszej stronie. Masz coś ciekawego w temacie historii Szczecina? Nasza grupa to właśnie miejsce dla kogoś takiego jak Ty!
Post na FB
Skomentuj na Facebooku!