Szewska / Schuhstraße

Richard Barth i jego zakład jubilerski 

Reklamy prasowe to źródło informacji

Czasami po szczecińskich miejscach miejscach sprzed wielu dekad nie pozostaje nic poza prasową informacją. Dopiero później, gdy ktoś w latach dwudziestych XXI wieku, po stu latach, usiądzie do danego ogłoszenia odkrywana jest historia jakiegoś od dawna zapomnianego zakątka sprzed II Wojny Światowej. Dziś Richard Barth i jego zakład jubilerski przy Szewskiej.

By móc wyobrazić sobie gdzie znajdował się ten zakład jubilerski musimy stanąć przed szkołą podstawową przy ulicy Grodzkiej, od jej głównego wejścia. Obracając się musimy przejść pomiędzy blokami schodkami w stronę Skweru Guido Recka, a następnie przez park minąć przedszkole. W miejscu tego skweru po naszej lewej stronie – od strony kamienicy Loitzów – znajdowałby się numer 23 dawnej ulicy Schuhstraße, dzisiejszej uliczki Szewskiej. Przed wojną był to obszar gęsto zabudowany, a ówczesna Schuhstraße schodziła łukiem od ulicy Grodzkiej, obok gmachu Giełdy do Rynku Siennego

Dziś ten obszar jest zadrzewiony, a po wyjściu dawnej Szewskiej do rynku pozostał mniej-więcej prześwit między blokami. Warto zauważyć pod jakim skosem znajdowała się dawna zabudowa – ulica mocno schodziła w dół w kierunku rynku. Fotografię z ciągiem ulicy pokazywał kiedyś Pan Jan, w komentarzu do zagadki na Sedinie, pod tym linkiem.

Wilhelm Paul Senior i Junior, początkowi właściciele

Biznes, który prowadził pan Richard Barth nie był pierwszym – ogłoszenie prasowe wspomina, że pod numerem 23, ale w 1834 roku swój zakład złotniczy otworzył tutaj pan Wilhelm Paul. Z informacji w prasie wynika, że po śmierci pana Wilhelma około 1876 roku jego biznes prowadziła wdowa – pani A. W. Paul z domu Griese. Wkrótce wraz z nią zakład jubilerski prowadzi też syn, Wilhelm Paul Junior. Wdowa po seniorze mieszka na piętrze i pomaga w biznesie, a syn mieszka na parterze prowadząc działalność. Kres ich własności, ale nie biznesowi przychodzi 1 września 1894 roku, gdy pan Richard Barth kupuje od syna Wilhelma zakład i zmienia jego nazwę pod swoje nazwisko. Również w 1893/94 umiera wdowa po Wilhelmie. 

Mimo, że Wilhelm junior sprzedaje swój biznes przy Szewskiej nie porzuca pracy i nie wyprowadza się ze Szczecina – wkrótce otwiera swój zakład złotniczy oraz sprzedaje zegarki na bogatej Breitestraße 18, na rogu z Papenstraße, czyli na Wyszyńskiego i rogu Staromiejskiej. Tutaj warto wspomnieć, że to okolica dzisiejszej kładki przez Wyszyńskiego, dawniej w tym miejscu było skrzyżowanie. W tym miejscu znajdował się jego nowy zakład, a sam Wilhelm junior na początku XX wieku mieszkał przy dawnej Steinstraße 7 na I piętrze, czyli dzisiejszej Kapitańskiej. Narożnik stoi do dziś. Nie mieszka tam długo, bo już kilka lat później mieszka pod Friedrichstraße 7 na II piętrze (Narutowicza), ta kamienica również stoi po dziś dzień. I kolejny rok później – w 1903 – już występuje kawałek dalej pod Victoriaplatz 1 na II piętrze, czyli przy Placu Zawiszy. Pan Wilhelm Paul Junior prawdopodobnie albo się wyprowadzi albo umrze w 1903/1904 roku znikając z ksiąg.

Richard Barth i jego historia

Nim Richard kupuje od pana Wilhelma jego zakład złotniczy mieszka pod koniec XIX wieku na dzisiejszej Śląskiej 4, czyli dawnej König Albert Straße 4, na II piętrze. Ciekawostką jest, że kimś z jego rodziny mógł być Wilhelm Barth, który zajmował się również tematem złotnictwa oraz zegarków – ten miał swój zakład przy Lindenstraße 30 (3 Maja), a mieszkał przy Falkenwalderstraße 28 na II piętrze (Wojska Polskiego). Po I Wojnie Światowej pojawia się również Gerhard Barth, też jubiler i złotnik, którego córką mogła być Charlotte Barth. W ogłoszeniu prasowym reklamującym zakład pana Barth dowiadujemy się, że rozwinął on sklep o pomieszczenia w kamienicy, którą w 1776 roku postawiono przy wsparciu ówczesnego władcy Fryderyka II Wielkiego.

Jako ciekawostkę można podać, że pomnik „starego fryca” stoi do dziś w Szczecinie w muzeum przy ulicy Staromłyńskiej. Wspomina się również w ogłoszeniu, że fundamenty kamienicy są jeszcze starsze i mogą pamiętać czasy książąt pomorskich. Można uznać, że pan Richard Barth miał sporo szczęścia. Uznał, że pod Schuhstraße 23 (Sołtysia) tylko będzie mieszkał, a zakład jubilerski przeniesie na chwilę na Koński Kierat (Roßmartkstraße 13, I piętro). Dziś to wciąż stojąca kamienica między antykwariatem na rogu, a tzw. Starą Łaźnią, obok Placu Orła Białego i Mariackiej. Skąd to szczęście? Zmarł około 1935/1936, a przeniesienie biznesu chyba się nie powiodło, po krótkim pojawieniu się adresu przy Koński Kierat w kolejnej księdze już go nie ma. Do śmierci mieszkał na Szewskiej.

Ten region zostanie mocno zniszczony w trakcie II Wojny Światowej. Zakład jubilerski, którego kamienica miała być bardzo bardzo bardzo stara, a jej fundamenty jeszcze starsze zostanie zniszczona tak mocno, że na późnej fotografii lotniczej widać ledwie ścianę frontową. Z gruzowiskiem za nią. Teren ten zostanie uprzątnięty po wojnie, a dziś mamy tam zielony obszar za przedszkolem. Czy tak powinno zostać? Czy może powinna powstać tu zabudowa starego miasta? To już temat dyskusyjny…

Zajrzyj w okolicę!

Po prawej stronie znajdziesz mapę z lokalizacją omawianego tematu. To mapa interaktywna – możesz ja kliknąć i oddalić widok, co pozwoli Ci zobaczyć inne posty znajdujące się w tej okolicy. Możesz użyć „Mapy Historycznej” Szczecina, by zobaczyć ją w pełnej formie. Wiele postów znajdujących się w bliskiej odległości gromadzi się w grupy – je możesz rozdzielić kliknięciem na ikonę.

Travelers' Map is loading...
If you see this after your page is loaded completely, leafletJS files are missing.

Poprawka?

Kliknij i daj znać!

Możesz znaleźć ten post na naszej grupie Facebook „Szczecin Znany i Historycznyklikając na ikonkę po prawej stronie. Prócz tego postu znajdziesz tam wiele innych, które nie są publikowane na naszej stronie. Masz coś ciekawego w temacie historii Szczecina? Nasza grupa to właśnie miejsce dla kogoś takiego jak Ty!

Post na FB

Skomentuj na Facebooku!

Dodaj komentarz

Historyczny Szczecin