W 1865 roku podaje się, że osadę stanowiły już 4 domy i 6 budynków gospodarczych, które zamieszkiwało aż 57 osób podzielonych na 12 rodzin. W zasobach kolonii w 1865 roku znajdowały się zwierzęta: 6 owiec, 8 koni, 18 sztuk bydła i 9 świń. Co ciekawe, obowiązkiem każdego z kolonistów było sadzenie rocznie 4 wierzb i 3 drzew owocowych. Tu warto dodać, że część mieszkańców zajmowała się rolnictwem na okolicznych polach, część pracowała w Sławoszewie (Neuhaus), a inni zajmowali się pozyskiwaniem drewna. Obowiązek pracy 4 kolonistów w Sławoszewie przez 2 dni w tygodniu zdaje się, że obowiązywał nawet wiek później, w stosunku do założenia osady. W 1861 roku w sprawach spadkowych prasa podaje jedno z nazwisk wyraźnie wymieniając go jako mieszkańca Barm bei Stettin – tą postacią był Christian Daniel Dillmann. Niezwykła ciekawostka pojawia się w 1868 roku, kiedy osadę Barm poprzednio należącą pocztowo do Polic przypisano 29 września 1868 roku do… szczecińskiego Grünhof. W 1882 roku liczba mieszkańców wzrosła do 72 osób.

Jezioro Bartoszewo (Barmsee) i okoliczne lasy

Wbrew pozorom jezioro Bartoszewo (Barmsee) nie jest tak głębokie, na jakie wygląda z daleka – spacerując leśnym traktem od wschodniej strony do jeziora schodzimy po niewielkiej skarpie. Zejście do jeziora daje wrażenie głębokości, jednak Bartoszewo ma średnio około 1,5 do 2,5 metra głębokości. Dodatkowo jest to jezioro bezdopływowe, co sprawia że zasilane jest poprzez wody opadowe oraz wody głębinowe. Na przestrzeni ostatnich 200 lat porównując mapy można zauważyć, że zmniejszyło się delikatnie porównując to z znajdującym się po prawej stronie traktem. Mogło być to efektem wybudowania obok działek, które powstały na fragmencie skraju lasu oraz dawnych bagnach. Obok ścieżek leśnych, które na północy tworzą kształt trójkąta również nie było drzew, za to w czasie II Wojny Światowej znajdował się tam niewielki szaniec obrony przeciwlotniczej. Jeden szaniec znajdował się na północ jeziora, dwa kolejne szańce w pobliżu południowo – zachodniej części jeziora, na miejscu dzisiejszych działek. Po zachodniej stronie znajdowały się jeszcze prawdopodobnie niewielkie miejsca zakwaterowania obsługi.

Lasy wokół Bartoszewa zmieniały się w ciągu ostatnich 200 lat, co ukazują nam dawne mapy, zdjęcia lotnicze wykonane w trakcie II Wojny Światowej oraz dzisiejsze zdjęcia satelitarne z ostatnich 20 lat. Sama osada zbudowana jest niemal idealnie wewnątrz wytyczonych od niemal dwóch stuleci ścieżek i traktów. Na południu, w kierunku Pilchowa niewielkie dawne łąki pokryły się lasami, podobnie te w stronę Sławoszewa. Na północ znajdowały się lasy przeznaczone pod cykliczny wyręb – tak jest do dzisiaj. Części lasów znikają cyklicznie na różnych mapach oraz na fotografiach z II Wojny Światowej i zdjęciach dzisiejszych. Można napisać, że pod względem drzewostanu północna strona lasu od Bartoszewa “oddycha” – jedne sektory przeznaczane są do wyrębu, inne zarastają drzewami przez dekady, by znów ustąpić miejsca i zadrzewić się ponownie.