Dom zaklęty w igle i niciach – Eckebergstrasse 5 / Arkońska 5 

A jak było dawniej? Ta mała kamieniczka przy głównej ulicy Nemitz, swoją historię zaklętą miała w igle i niciach…

Pierwsze wzmianki w dokumentach to rok 1894, kiedy właściciel terenu, mistrz krawiecki, Fritz Haack, na tyłach swej posesji postanawia wznieść umywalnie. W swoim niewielkim budynku prowadził on sklepik z materiałami oraz produktami kolonialnymi, ale przede wszystkim mały punkt krawiecki. Na parterze budynku znajdował się sklepik, zaś na piętrze i poddaszu mieszkania. Sklepik był niewielki, wejściem na środku wchodziło się do głównego holu, zaś obok znajdował się salon do poprawek krawieckich. Na tylach budynku były schody na piętro.

 

Kamieniczka znajdowała się tuż przy samej drodze z ogrodem tuż obok oraz dziedzińcem na tylach i umywalnią. Gdyby budynek zachował się do dziś, byłby jednym z najstarszych kamienic Niemierzyna, tuż obok Willi Schütza (Arkońska 43).

Przy Nemitzerdorfstrasse nr 5 (Arkońska 5), Pan Fritz mieszka do 1893 roku, później nowym właścicielem domu i sklepku z materiałami zostaje Carl Leu, również mistrz krawiecki, który od 1903 roku zatrudnia, krawca Augusta Remter. W budynku zamieszkuje również małżonka Carla Leu, Anna z domu Schnuchel. Dom przechodzi niewielkie zmiany, na dole zostaje wydzielone dodatkowe pomieszczenia gospodarcze, właściciel sklepiku zajmuje piętro, zaś krawiecki- poddasze.

Od 1906 roku do 1910 roku cały interes prowadzi już sama Anna Leu, wdowa po Carlu Leu, będąc właścicielem domu oraz sklepu z materiałami. Oprócz sprzedaży, zajmuje się też drobnymi poprawkami krawieckimi. Zapewne niejedna dama z Niemierzyna korzystała z usług Pani Anny, był to przecież jedyny działający punkt krawiecki w Niemierzynie.

W 1907 roku do Anny wprowadza się wdowa, Emma Brandenburg z domu Wolter, która zamieszkuje tu 4 lata. Od 1911 roku przez dwa lata Anna Leu podnajmuje poddasze kamieniczki, Panu Gottlieb Krause, kontrolerowi w fabryce, zaś w 1914 roku te same mieszkanie wynajmuje już konduktor, Willy Stopel. Pan Willy od 1920 roku wraz z Anną, prowadzą już wspólnie sklep z materiałami i produktami kolonialnymi. Z zewnątrz budynek przechodzi niewielką zmianę, zostaje powiększone okno witryny sklepowej.

 

Pan Willy Stopel od 1929 roku aż do 1941 jako już właściciel, prowadzi sam cały interes, skupiając się głównie na prowadzeniu sklepiku.

Jako ciekawostkę, wspomnę tylko, że w dokumentach znajdował się plan sytuacyjny z poświadczeniem urzędniczym o stanie z 18 marca 1845 roku. Więc, gdyby kamieniczka zachowała się do dziś, miałaby ponad 170 lat.