Försterei Augustwalde – dawna spalona leśniczówka Wielgowo 

Dzisiaj, by dotrzeć do opisywanej niżej lokalizacji trzeba przejść 500 metrów przez las. W momencie świetności tej lokalizacji – dawnej leśniczówki – ta stałaby na skraju lasu, a dopiero 500 metrów dalej znajdowałaby się wieś, jaką widać byłoby przez pola i łąki. Niemożliwe? Jesteśmy w dawnym Augustwalde, dziś to Wielgowo, które coraz mocniej otacza las. Według dawnych map i planów ten wkradł się w dawną wieś, a dziś część miasta Szczecin na około 500-300 metrów, w zależności od miejsca. Dziś odwiedzając dawną leśniczówkę Wielgowo (Försterei Augustwalde) możemy obejrzeć pomniki przyrody – te rosły w okresie świetności leśniczówki na polu i na skraju lasu, dziś są mocno w lesie. Wielgowo się oczywiście przez ostatnie 70 lat rozrosło na okoliczne łąki, pola i pastwiska, zachowując swoją główną ulicówkę – wzdłuż Bryczkowskiego. My przejdziemy się historycznie na północny zachód, w las, tak jakbyśmy chcieli iść dalej w kierunku lasu ulicą Bryczkowskiego przez mocno błotnistą drogę leśną. Miło było spotkać w trakcie spaceru dwie starsze panie, które mimo wieku dzielnie spacerowały na grzyby.  Na północ od dawnej lokalizacji jaką nazywano Forsthaus Augustwalde i Försterei Augustwalde są sektory lasu, w jakich trwa pozysk drewna – niewielu jednak wie, że te działki wymieniają się cyklicznie. Co to znaczy? Kiedy porównamy zdjęcia lotnicze z czasów wojny, satelitarne na przestrzeni ostatnich niecałych 30 lat zauważymy, że te działki, które są wycinane następnie są zalesiane. Tę różnicę widać dokładnie. Również w 2019 roku Nadleśnictwo Kliniska (do tego obszaru należy opisywana lokalizacja) prowadziło akcję zalesiania działek leśnych przy udziale mieszkańców i dzieci. Zasadzono wtedy około 2500 sosen. Trzeba też dodać, że pozostałość po leśniczówce porasta wokół sporo cennych przyrodniczo i oznaczonych tablicami informacyjnymi drzew.

Carl Henning, leśnik

O istnieniu leśniczówki w dawnym Augustwalde (Wielgowo) wiemy od przynajmniej początków XIX wieku – okręgowy nadleśniczy o nazwisku Klamann z nadleśnictwa Friedrichswalde (dziś Sowno) informował 20 października 1834 roku w prasie szczecińskiej o sprzedaży drewna. W ogłoszeniu tym pada nazwisko Henning, jako leśnika w Augustwalde (Wielgowo). Wiadomo, że podobne ogłoszenie pojawiło się w 1831 roku, razem z nazwiskiem Henning. Niestety leśnicy potrafili zmieniać się, co kilka lat i z pewnością nie uda nam się ustalić ich wszystkich, chociaż ciekawostki na ich temat możemy odnaleźć na kartach historii. Nazwisko Henning pojawia się w Wielgowie w latach trzydziestych i czterdziestych XIX wieku, ale i tak udaje się go zlokalizować w innych dokumentach 🙂 W 1828 roku zostaje wspomniany jako leśnik Carl Henning już wtedy pracujący w leśniczówce Augustwalde (Wielgowo), podaje się w Kołbaczu kwestię jego małżeństwa – żoną była Dorothea Henning z domu Milbrandt. Znane jest kolejne nazwisko wspomniane w wypisach z zmian w stanowiskach – z 1855 roku – wymieniono, że na miejsce leśnika w Stengow trafi leśnik wcześniej pracujący w Augustwalde w obszarze Friedrichswalde (Sowno) o nazwisku Steckel. Zdaje się, że już krótko później Steckel zostaje przeniesiony, a w 1858 roku pojawia się wzmianka, że na miano leśnika awansował człowiek o nazwisku Kirschner, a w 1874 roku był nim leśnik Schwarzkopf.