Niestety, większość co stare już nie jest u nas!
Z jednej strony jakiś smutek jest w tym, że praktycznie cała przedwojenna "biała flota" albo poszła na żyletki, albo pływa u naszych sąsiadów, którzy wraz z opuszczaniem tych ziem zabrali ją ze sobą. Mamy jednak swoją, o którą często nie chcemy dbać - kiedy ostatni raz pływaliście po porcie lub rozlewiskach Odry naszą "białą flotą"? A właśnie! Mimo, że istnieje i są statki niewielu ma chęć nimi często popływać.
Często pojawiają się pytania, jak dużo rzeczy, statków, okrętów, pojazdów i innych cudów-wianków pozostało z przedwojennego Szczecina. Oto jeden z najstarszych z nich, obchodzący niedługo 140-lecie istnienia… mały stateczek! Dobrze czytasz – 140 lat, prawie.
Może wiecie, może nie, ale Stocznia Szczecińska była dawniej wieloma różnymi firmami, a przez długi czas niektóre istniały dosłownie obok siebie. Nim jeszcze powstała słynna Stettiner Maschinenbau-Anstalt und Schiffsbauwerft AG firmy stoczniowe były mocno rozbite. Przez długi czas istniała również Stettiner Oderwerke AG. Ta wcześniej złożona była z między innymi stoczni i fabryki maszyn Aron & Gollnow, która w 1885 roku zatrudniała około 500 pracowników. Firma żeglugowa Stralauer Dampfschifffahrts-Gesellschaft Manthey, Wolff und Zwerner zamawia w stoczni trzy tzw. salonowce – małe statki wycieczkowe o przestronnym wnętrzu służące do rejsów u wybrzeży, po rzekach i jeziorach. Tu, w 1885 roku spływa pierwsza z trzech „siostrzyczek” – Dorothea (1885, nr 202). Następnie omawiana Hertha (1886, nr 205) oraz Concordia (1886, nr 206). Do dziś przeżyje tylko druga z nich – właśnie Hertha, ale nie ta, która zatonęła u wybrzeży Grecji. To jej starsza „ciotka”! Skąd wzmianka o Grecji i dlaczego? Tam, u wybrzeży, zatonęła po wojnie inna szczecińska Hertha – dużo większy statek, o nim można znaleźć posty w kategorii znajdującej się pod fotografią nagłówkową.
Hej! Możesz pomóc utrzymać stronę!
W 2022 roku uruchomiliśmy stronę o historii Szczecina. Dlaczego? Publikacji na grupie Facebook nie da się znaleźć za pomocą wyszukiwarek. Posty na grupie są do znalezienia tylko "chwilowo", gdy akurat są na Twojej tablicy. Postawienie strony internetowej pozwoli nam zachować publikacje dla potomnych, a także umożliwić łatwe znalezienie tematów z poziomu wyszukiwarki Google. Koszty utrzymania serwera opłacamy z WASZYCH wpłat i własnych funduszy. Strona nie posiada żadnych reklam ani treści płatnych!
Dziękujemy za WASZE wsparcie! 💝
Dziękujemy za WASZE wsparcie! 💝
Niestety firma Manthey, Wolff und Zwerner nie ma szczęścia i już w 1889 roku zostaje wykupiona. Jednak Hertha zapisuje się ciekawie na kartach historii – w 1891 roku otwarty zostaje kanał łączący Odrę z rzeką Sprewa w Niemczech. Pierwszym statkiem, który z syrenami przepłynął kanał była właśnie szczecińska Hertha. Niewielki salonowiec był pierwszym, który skorzystał z śluzy w Wernsdorf. Mówi się, że szczecińska Hertha, która pływa do dziś miała wpływ na nazwę słynnego berlińskiego zespołu piłkarskiego Berliner Sport-Club e. V Hertha. Według częstej opowieści o założeniu (miało to miejsce 25 lipca 1892 roku) jeden z założycieli Fritz Linder płynął z ojcem parowcem w pobliżu Berlina. Ten parowiec nosił nazwę Hertha, a właśnie „nasza” wtedy tam pływała 
Dużo się tu zgadza, bo barwy Linder miał wziąć od kolorów parowca – niebieskich burt, złotych ozdób i komina oraz białej farby. I Wojna Światowa oszczędza stateczek i „robi swoje” w Berlinie oraz okolicach. W roku 1928 wybucha na pokładzie pożar, który szybko ugaszono. Po krótkim remoncie akurat w pobliskiej stoczni w Berlinie wraca na trasy. Właścicieli, którzy od ponad 40 lat mają Herthę w swoich zasobach – firmę STERN – dobija w 1934 roku kryzys gospodarczy. Firmę wykupuje Teltowkanal, który tworzy z zasobów STERN firmę Stern und Kreisschifffahrt” Teltowkanal AG.
Dużo się tu zgadza, bo barwy Linder miał wziąć od kolorów parowca – niebieskich burt, złotych ozdób i komina oraz białej farby. I Wojna Światowa oszczędza stateczek i „robi swoje” w Berlinie oraz okolicach. W roku 1928 wybucha na pokładzie pożar, który szybko ugaszono. Po krótkim remoncie akurat w pobliskiej stoczni w Berlinie wraca na trasy. Właścicieli, którzy od ponad 40 lat mają Herthę w swoich zasobach – firmę STERN – dobija w 1934 roku kryzys gospodarczy. Firmę wykupuje Teltowkanal, który tworzy z zasobów STERN firmę Stern und Kreisschifffahrt” Teltowkanal AG.II Wojna Światowa również obeszła się z Herthą dość dobrze, statek był uszkodzony i osiadł przy nabrzeżu. Rosjanie interesowali się nim, ale zauważając, że jest niesprawny i mały – porzucili kwestię przejęcia. Hertha została naprawiona i trafiła do Volkseigener Fahrgastschifffahrt (później VEB), we wschodnim Berlinie. Zmieniono też nazwę parowca na „Seid Bereit„. Znów zapisał się na kartach – w połowie lat 50-tych przeszedł remont, przez co lekko zmienił swój wygląd zewnętrzny. Był… najmniejszym… ze wszystkich parowców w Berlinie W 1964 roku zostaje spisany na złom i rdzewieje przy stoczni złomowej. Pięć lat później wrak kupuje firma żeglugowa Dentler. Ciekawostką jest, że w latach 70 zamontowano na nim ławki, okna, popielniczki oraz elementy wyposażenia pochodzące… z pociągu z lat 30. Silniki pochodzą z starych ciężarówek wojskowych Wehrmachtu, a nadbudówka z samochodu osobowego. Otrzymuje też nową nazwę – Seebär. W 1976 roku historyk Kurt Groggert odkrywa, że parowiec ma… niemal 100 lat i nazywał się pierwotnie Hertha. Musi minąć niemal 120 lat, by Hertha wróciła – z okazji 110 rocznicy powstania klubu sportowego Hertha Berlin (2002) firma Dentlers zmienia nazwę na pierwotną. 8 maja 2012 roku statek kupują Thomas Flemming i Steffen Hahlweg. Wyobraźcie sobie, że Hertha wciąż pływała wtedy jako stateczek pasażerski! W 2016 roku zakupem parowca-legendy interesuje się sam klub piłkarski. W maju 2018 roku zostaje wpisany jako zabytkowy statek pasażerski oraz licencję na pływanie po wodach Berlina. Co ważne! Hertha dopłynęła do celu, gdzie stoi do dziś lądzie o własnych siłach. Jednak od 2018 roku niestety niewiele się z nią dzieje, a pandemia trochę dała o sobie „znać” przy jej renowacji.
W 1964 roku zostaje spisany na złom i rdzewieje przy stoczni złomowej. Pięć lat później wrak kupuje firma żeglugowa Dentler. Ciekawostką jest, że w latach 70 zamontowano na nim ławki, okna, popielniczki oraz elementy wyposażenia pochodzące… z pociągu z lat 30. Silniki pochodzą z starych ciężarówek wojskowych Wehrmachtu, a nadbudówka z samochodu osobowego. Otrzymuje też nową nazwę – Seebär. W 1976 roku historyk Kurt Groggert odkrywa, że parowiec ma… niemal 100 lat i nazywał się pierwotnie Hertha. Musi minąć niemal 120 lat, by Hertha wróciła – z okazji 110 rocznicy powstania klubu sportowego Hertha Berlin (2002) firma Dentlers zmienia nazwę na pierwotną. 8 maja 2012 roku statek kupują Thomas Flemming i Steffen Hahlweg. Wyobraźcie sobie, że Hertha wciąż pływała wtedy jako stateczek pasażerski! W 2016 roku zakupem parowca-legendy interesuje się sam klub piłkarski. W maju 2018 roku zostaje wpisany jako zabytkowy statek pasażerski oraz licencję na pływanie po wodach Berlina. Co ważne! Hertha dopłynęła do celu, gdzie stoi do dziś lądzie o własnych siłach. Jednak od 2018 roku niestety niewiele się z nią dzieje, a pandemia trochę dała o sobie „znać” przy jej renowacji.Informacje o wycieczkach i losach można znaleźć na Fahrgastschifffahrt auf der Kyritzer Seenkette oraz na stronie internetowej statku.
Użyte zdjęcia pochodzą z: berlinder-dampfer.de, Bundesarchiv, kolorowe z ostatnich lat wykonał M. Schimpke oraz Ottmar Winter.
Widzę BŁĄD, mam sugestię!
Ostatnia aktualizacja 7 miesięcy temu
Możesz zgłosić problem lub propozycję rozwinięcia guzikiem poniżej lub dołącz do nas na forum dyskusyjnym.
Twórca całego tego zamieszania na Szczecin Znany i Historyczny, grzebiący pod każdą przedwojenną cegłą w Szczecinie. Dreptus okolicznus, gatunek pospolity. Droniarz, miłośnik ciemnego piwa, tematyki II Wojny Światowej. Codziennie? Po prostu brodaty brzydal.