Historia Rothe Haus, czyli Czerwony Dom przy Arkońskiej 14a 

Budynek rodowodem sięgający jeszcze czasów wsi Nemitz, pierwsze wzmianki o Schulgemeinde Nemitz , czyli Niemierzyńskiej Wspólnocie Szkolnej odnajdziemy w dokumentach z datą 1884 roku. Takie wspólnoty szkolne były tworzone przez wspólnoty kościelne i polityczne, dopiero po 1889 roku, doszło do rozdzielenia wspólnot politycznych i kościelnych. Społeczności szkolne istniały później nadal, ponieważ obszary wspólnot politycznych były często bardzo małe, a kilka gmin było wspólnymi sponsorami szkoły. I tak zapewne było i w tym przypadku. Do 1899 roku działa tu Gemeindeschule Nemitz, czyli Niemierzyńska Szkoła Społeczna, finansowana głównie ze środków publicznych.

Spory teren obejmował wówczas budynek nr 9 przy Dorfstrasse / Arkońska , tuż za nią umiejscowione były również dwie stodoły, z tym że jedną przekształcono w dodatkowe

pomieszczenia do nauki. Przed budynkiem znajdował się ogród, a w głębi posesji tuż

przed sadami owocowymi umiejscowiono fontannę, co nasuwa na myśl, że teren był

pięknie urządzony. W 1899 roku cała posesja zostaje wydzierżawiona mistrzowi rzeźnickiemu i restauratorowi – był nim Carl Borst, który przekształca budynek szkolny w tawernę, drugi budynek w stodołę, zaś w trzecim umiejscawia rzeźnie. Pan Borst zajmował się wytwarzaniem kiełbas. To je produkował na zapleczu i serfował klientom. Tawerna działa do 1911 roku, kiedy pojawią się nowy najemca , tworząc w przestrzeniach już bardziej wyszukaną kuchnie i trunki, Restauracje ‘Sammerfische’e’ . Aż do 1934 roku nowym najemca zostaje Pan Otto Becker, restaurator prowadzący wcześnie lokal przy Kronenhosstrasse 25, z wejściem od Gutenbergstrasse (nieistniejące Leszka Białego, róg Sędziwoja). Nieco przekształca on przestrzeń wokół budynku, zamiast ogrodu pojawiły się stoliki dla klientów, na zapleczu rozebrano starą rzeźnie. Z czasem pokoje na piętrze i poddaszu przechodzą gruntowny remont, by mogli pojawić się w nim nowi lokatorzy. Budynek w 1934 roku zostaje podłączony do kanalizacji.

W 1934 roku nowym najemcą posesji zostaje Pan Richard Kalkbrenner, otwierając Restauracje ‘Nemitzer Krug’, serwując w niej wykwintne dania, ale przede wszystkim trunki, te lokalne, ale nie tylko. Pan Richard prowadził ją do końca 1943 roku.

Na koniec dodam, iż budynek przez te wszystkie lata należał do miasta. I przez ostatnie kilka lat przedwojennych, miejsce to było częstym punktem spotkań organizacji DAF, okręgu Nemitz.

A dziś to budynek mieszkalny, niezmiennie w tym samym miejscu jak pomnik czasu od ponad stu lat…