Jacka Soplicy 20 – dawny dom asystenta kryminalnego Peschke 

Poza dużymi opracowaniami lokalizacji – wsi, osad, leśniczówek czy ruin – lubię usiąść do zwykłych tematów, krótkich, szybkich i łatwych. Do takich zaliczyć można opracowania domów, których historia sięga czasów przedwojennych. Pewnego dnia, może jako stulatek, siądę przed kominkiem i będę zadowolony z tego, że udało mi się spisać wszystkie stare budynki w Szczecinie i okolicach 🙂 To raczej nie jest możliwe, ale z drugiej strony ciekawsze będzie to, że mając sto lat dożyję schyłku XXI wieku, pisząc o czasach z początku XX. Nie rozpisując się za bardzo o przyszłości wróćmy do przeszłości. Nie wszystkie domy, które stoją w Szczecinie i okolicy wyglądają na domy przedwojenne, ale takie są – przez ostatnie 80 lat przeszły remonty i zmiany, ocieplenia lub wymianę okien.

Przy adresie Soplicy 20 w Szczecinie stoi typowy dom z lat trzydziestych, od kilkunastu lat zielony, chociaż kolor już nieco wyblakł. Wybierając spośród tysięcy domów padło na ten – dawny dom asystenta kryminalnego. Nim jednak przejdziemy do tematu kim ten człowiek był oraz kiedy domek powstał opiszmy patrona – klasycznie, kiedy poruszany jest budynek przy jakiejś ulicy można poznać przy okazji historię patronów lub nazwy. W sytuacji, gdy opisywany jest już drugi/trzeci/dziesiąty budynek przy tej samej ulicy znajdziesz odnośnik do opisu patronów – tu podchodzimy do tej sprawy pierwszy raz.

Jacek Soplica i Karl Gotthard Lamprecht

Powojennym patronem ulicy jest Jacek Soplica, czyli jedna z fikcyjnych i kultowych postaci polskiej literatury z dzieła Pan Tadeusz (1834) Adama Mickiewicza. W dziele występuje jako ojciec tytułowego pana Tadeusza, a postać ta interpretowana jest jako zmiana charakteru oraz poglądów u postaci swojej epoki. Jego postać zmieniała się na kartach Pana Tadeusza wielokrotnie – człowiek z problemami lubiący alkohol, ale jednocześnie ksiądz Robak, człowiek dobry i dbający o potrzebujących oraz lider społeczności. Za młodu przystojny, później zawadiaka i lubiący awantury. Ożenił się z prostą i ubogą szlachcianką, jednak stale dręczyło go uczucie do Ewy – z szybkiego związku urodził się tytułowy Tadeusz, a jego matka (i żona Jacka Soplicy) według utworu zmarła krótko później, pozostawiając Jacka w żalu. Ostatecznie umiera po długiej spowiedzi Gerwazemu, w formie testamentu i rachunku ze swojego życia.

Patronem przedwojennym był historyk, także mogę napisać, że wpadłem „na swojego”. Przyszedł na świat 25 lutego 1856 roku w Jessen pod Wittenbergą, jako syn pastora, nim był Carl Nathanael Lamprecht. Rozpoczął kształcenie w Wittenberdze, następnie studiował historię w Getyndze, Lipsku oraz Monachium, otrzymując z czasem tytuł profesora. Z zamiłowania był też śpiewakiem. Habilitację otrzymał w 1880 roku, a profesurę nadzwyczajną w 1888 roku, zwyczajną dwa lata później. Zmarł 10 maja 1915 roku w Lipsku, został pochowany w Schulpforte, gdzie do dziś stoi jego nagrobek. Jego żoną była Mathilde Mühl (1860-1920).