Jan Zieliński – obrońca Westerplatte pochowany w Szczecinie 

Z drugiej strony od 2016 roku Instytut Pamięci Narodowej zmienia kierunek w stronę, jaki jest otwarcie polityczny. Prezes IPN w latach 2016-2021 – Jarosław Szarek – zasłynął stanowiskami, które przeczyły badaniom samego IPNu, był oceniany negatywnie jako badacz przez szerokie grono  profesorów oraz osób z wielkim dorobkiem naukowym. Wypowiadał stanowiska kłamliwe historycznie oraz bardzo zbliżone do linii ówcześnie rządzącej w Polsce partii, co powodowało coraz większe oddalanie się od Instytutu Pamięci Narodowej powszechnego poparcia w prowadzonych działaniach. Instytucji zaczęto zarzucać upolitycznienie, kiedy czołowi badacze pracujący wyłącznie na zlecenie polityczne byli na piedestale, a IPN zamiast pamięcią zaczął zajmować się konfliktami między politykami. W 2021 roku pozycję prezesa przejął Karol Nawrocki, kontynuujący jeszcze mocniej działalność czysto polityczną IPNu wprowadzając zamordyzm – osoby pracujące w sposób (jego zdaniem) nieodpowiedni nad tematem Żołnierzy Wyklętych tracili stanowiska. Powodem zwolnień była praca nad tematami innymi niż świętość (na przykład popełniane przestępstwa) wśród Żołnierzy Wyklętych.

W 2024 roku wraz z kampanią prezydencką Karol Nawrocki zaczął używać mediów należących do IPN do promocji swojej kandydatury, użył również zachodzących na faszyzm i totalitaryzm określeń o „polskim genie”, jakiego jego zdaniem niektórzy nie posiadają. Również był świadkiem możliwego popełnienia przestępstwa z artykułu 127 kodeksu karnego, kiedy jego współrozmówca w wywiadzie dla Klubów Gazety Polskiej zachęcił zebranych na sali do obalenia aktualnego (w 2024 roku) rządu siłą. W ciągu zaledwie kilku miesięcy Karol Nawrocki jako prezes IPNu skłamał historycznie kilkanaście razy – między innymi stwierdzeniem (tu cytat), że „Polacy w przeciwieństwie do ruskiej swołoczy nie niszczyli cmentarzy”. Na zachodzie oraz Warmii są setki zniszczonych poniemieckich, a nawet pofrancuskich (!), jakie zniszczono już po 1945 roku, zaś ich niszczenie i plądrowanie trwa do… dzisiaj! Na cmentarzu, na którym szczeciński IPN przeprowadził prace na grobie bohatera Westerplatte są zniszczone po wojnie groby przedwojenne. Pan Karol Nawrocki mógłby tam „zajrzeć” i zobaczyć jak bardzo myli się w wielu swoich kłamstwach historycznych. Jako dobitny argument popierający rosnącą niechęć do IPNu oraz fakt, że prezes IPN Karol Nawrotki wielokrotnie skłamał należy napisać, że w Szczecinie na miejscu polsko-rosyjsko-francuskiego cmentarza (również innych narodowości) zbudowaliśmy po wojnie zakład przetwórstwa mięsa. Konkretnie mowa o zakładach przy Pomorskiej – pod nimi znajduje się stary cmentarz pamiętający XIX wiek i wiele różnych konfliktów. Najprawdopodobniej spoczęli tam również Polacy, którzy zmarli w obozie pod dawnym Altdamm (Dąbiem). Jako jeden z nielicznych opisywałem wątki polskie oraz bohaterów, którzy Polaków z tych obozów próbowali wydostać i zapewnić im powrót do II Rzeczpospolitej narażając własne życie – Niemcy za pomoc Powstańcom Wielkopolskim karali śmiercią. Wielu Polaków do dziś za to nie jest upamiętnionych, a niewiele brakowało, by przedwojenna polonia szczecińska zapłaciła za patriotyzm głową. Zdaniem Nawrockiego jesteśmy „lepsi”, bo cmentarzy nie niszczyliśmy 😉
„Ehe…”.

Dlatego jasno w kwestii kontrowersji z IPN – działalność tego instytutu to ponad 2500 badaczy, kilometry akt i dokumentów, tysiące opracowanych postaci, jakie miały być skazane na zapomnienie oraz ogromne bazy danych. Negatywna krytyka skierowana w stronę 2500 pracowników i ich tytanicznej pracy nie może być przyćmiona przez polityczne aspiracje garstki „znanych politycznych” badaczy. IPN sterowany jest niestety coraz mocniej politycznie, a nie historycznie. Chodzące plotki o planach likwidacji IPN są głównie plotkami – szkodliwymi, bo krytycznym złem byłoby skazanie raz zapomnianych bohaterów Polski na ponowne zapomnienie. Z drugiej strony IPN nie może być tubą propagandy pod przywództwem polityka i kogoś, kto odmawia innym prawa do bycia Polakiem, jednocześnie niby ścigając zbrodnie przeciwko Polsce. Absurd najwyższych lotów. Powstanie IPN było torpedowane przez partie i polityków związanych z lewicą, którzy dziś również mają podobne poglądy, by IPN został zlikwidowany. Z drugiej strony IPN robi aktualnie wszystko, by dać paliwo swoim przeciwnikom – staje się instytucją polityczną, a nie historyczną, kiedy na przykład wydaje publikacje i książki są wymierzone w polityków, a nie opisujące historię lub efekty prowadzonych poszukiwań oraz badań. IPN niestety idzie w stronę, w jakiej pojawia się masa niezweryfikowanych, nieprzeanalizowanych publikacji, które przedstawiają zmanipulowany obraz historii, często podszyty jakąś formą propagandy. Ilość „publicystów”, którzy wybierając tylko elementy historii tworzą nową zaczyna w IPN przyćmiewać ilość pracy nad archiwami i bezsporną wiedzą źródłową. Przykładem organizowane przez IPN wydarzenia, którego gośćmi są niemal wyłącznie… politycy… albo sami pracownicy IPN. Problematyczne jest też pojawianie się publicystów IPN ze swoimi stanowiskami, publicznie, jakie nie są poparte żadnymi dowodami, analizami, badaniami, źródłami, a uznawane są za stanowiska faktyczne tylko dlatego, że wypowiadający absurdalną teorię (Jacek Romanek, Tomasz Panfil, Sławomir Cęckiewicz) jest niby badaczem IPN.

Instytutowi potrzeba po prostu odsunięcia od polityki.