Początek nowego obiektu, Bruno Frank

Cukiernia, o jakiej mowa wyżej została rozebrana w latach 1910-11, kiedy ruszyła budowa dziś znanego nam obiektu – w tych latach właścicielem działki o dawnym adresie In den Anlagen (w luźnym tłumaczeniu „W ogrodzie”) jest miasto Szczecin. Zarządcą nowego budynku w imieniu miasta będzie cukiernik i właściciel kawiarni Bruno Frank, jaki przeniesie się po 1 kwietnia 1912 roku pod nowy adres, wcześniej żył pod dawną Arndtstraße 36, dziś to ulica Monte Cassino 36, narożna kamienica z Placem Odrodzenia. Kawiarnia i restauracja jaką dziś znamy przed wojną otrzymała nazwę Parkhaus. Zachowała się cała masa pocztówek z jego udziałem – kilka z nich z mojej kolekcji załączam w galerii. Architektem nowego budynku był Wilhelm Meyer-Schwartau, bardzo popularny i bardzo znany w Szczecinie już w swoich czasach – jego dziełem był między innymi układ i założenie Wałów Chrobrego (Hakenterrasse), kaplica na Cmentarzu Centralnym, budynek izby celnej przy Energetyków oraz dzisiejszy reprezentacyjny budynek Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego przy ulicy Rybackiej. O panu Frank mamy więcej informacji dzięki jego przenosinach po mieście w latach trzydziestych – był to konkretnie Bruno Emil Karl Frank, urodzony 15 maja 1880 roku, jaki wziął ślub 25 września 1908 roku. Jego ojcem był Christian Frank, matką Luise Frank z domu Hohl, a żoną Emma Anna Helene Schumacher. Urodził się w Culmsee Kreis Thorn, czyli wsi Chełmża pod Toruniem. Ożenił się ponownie 3 października 1933 roku, wtedy jego wybranką serca w wieku aż 53 lat była pani Berta Else Wilhelmine Sommer.

Dzisiejszy kształt budynku jest podobny, ale pozbawiony dużego ogrodu, pergoli dla roślinności i możliwości wypoczynku przed budynkiem – dawne fotografie pokazują spory ogród z stolikami dla gości. Istniały też duże przeszklenia, pawilony oraz ozdobne płotki. Tu według karty zabytku trzeba zaznaczyć – część prawdopodobnie spłonęła w wyniku pożaru przed II Wojną Światową, o czym świadczyć miały zachowane nadpalone elementy więźby dachowej. Po wojnie zmieniano nieco układ dachu – zmieniając wcięte do wewnątrz otwory okienne na bardziej zewnętrzne. Dzięki prasie z 1914 roku poznajemy ciekawe wydarzenie, w jakim miał swój udział przedwojenny Parkhaus, tuż przed wybuchem Wielkiej Wojny. Wzmianka prasowa donosi, że w wielu miejscach miasta – np. na dziedzińcu szkoły, o jakiej niżej – stały wozy medyczne i mobilne piekarnie prezentując swoje możliwości. Była to jakaś forma wystawy oraz festynu. Nikt jeszcze nie spodziewał się, że te wozy medyczne będą niedługo na wojnie. Bufet przygotował najemca Parkhaus – właśnie pan Bruno Frank – oferując w środę 8 kwietnia stanowiska z herbatą dla wszystkich chętnych gości. Wzmianka ta pochodzi z 7 kwietnia 1914 roku. Oznacza to, że nie było to wydarzenie związane z I Wojną Światową, jaka wybuchnie dopiero 3 miesiące później. Z nagłówka całej kolumny dowiadujemy się, że były to wydarzenia związane z Czerwonym Krzyżem.

Co jeszcze ciekawsze… Zazębiają się wydarzenia już opisywane! 🙂 Jak? Dlaczego?
Wspomniana wystawa Czerwonego Krzyża odbywała się w okolicach dawnej Bismarck-Oderrealschule, dziś to Wydział Nauk Ścisłych i Przyrodniczych US przy ulicy Wielkopolskiej 15. Wielkimi postaciami, które pojawiły się na wydarzeniu był między innymi von Waldow z żoną, burmistrz Friedrich Ackermann oraz… naddyrektor poczty Adolf Schwieger. Jego losy są doskonale opisane, a mi udało się znaleźć jego kamień pamiątkowy w Szczecinie – cały post na ten temat dostępny pod tym linkiem. Wracamy z powrotem do dzisiejszego Park Hotel w Szczecinie.