Pachnąca chlebem Arkońska, czyli o Bäckerei przy Eckebergstrasse 48 

Pierwszym właścicielem, jeszcze nie zabudowanego obszaru rozciągniętego między Eckebergstrasse (Arkońska), a wzdłuż dzisiejszej bocznej ścianie kamienicy nr 48 i posiadłością Pana Carl Nowka (dziś to okolica kamienicy przy Arkońskiej 47), był Asystent Generalny ds. Zagospodarowania Terenu w ówczesnym Urzędzie Miasta Szczecin, Pan Max Prahst. 

 

W 1912 roku zakupuje on zielony teren od firmy ‘Donbritz und Miteigentümer’ (firma ktora zbudowała m.in. wille przy Bułgarskiej ) wzdłuż Strasse nr 12 , czyli dzisiejszej Serbskiej. Pan Max na tym terenie posiadał swoje ogrody , zamieszkiwał zaś w kamienicy przy Eckebergstrasse 8 ( Arkońska , będąc jej właścicielem do 1917 roku. Około 1913 roku Pan Max rozpoczął starania by na części swej działki wznieść dom. Niestety biurokratyczne wymogi i gąszcz przepisów nieco spowolniły zapędy inwestora. Chciał on postawić dom w stylu wiejskim, z ogródkiem między nim a drogą, jednakże ówczesny plan miejski zakładał ciąg kamienic na już uznawanej za zabytkową drogę- Eckebergstrasse / Arkońska. Około 1925 roku dzieli więc on ogromną działkę na dwie części i jedną sprzedaje. Nowym nabywcą terenu, na której dziś stoi kamienica, zostaje Pan Robert Schmidt, sierżant policji zamieszkały przy Müchlenstrasse 13 (Słowackiego). Jeszcze tego samego roku intensywne działania Pana Roberta doprowadzają do wylania fundamentów pod dom, a rok później przy Eckebergstrasse pojawią się nowa kamienica nr 48 .