Prąd od zawsze był, jest i będzie!
Żyjemy w takich czasach, że nie wyobrażamy sobie rzeczywistości bez prądu - jak nagle nie ma zasilania to jesteśmy w szoku, nie potrafimy się odnaleźć, nie mamy co robić, czujemy złość. Niewielu wie, jak wyglądały wnętrza przedwojennych "central" oraz elektrowni. Zachowało się trochę fotografii! Prócz tego znane są detale obchodzenia 25-lecia Zentrale II, czyli budynku który dziś znamy jako Elektrociepłownia Szczecin.
Oczywiście w nagłówku mowa o przedwojennej EC Szczecin, czyli skrótowo Zentrale II. W sieci krąży trochę fotek ukazujących przedwojenne pomieszczenia elektrowni w Szczecinie. Większość jednak jest dość słabej jakości po masie kompresji. Tu macie fotki w dużo wyższej rozdzielczości i po lekkim wygładzeniu 
Wystarczy dobrze szukać! Początki elektrowni w Szczecinie zaczęły się od postaci, którą często pokrywa w naszym mieście kurz historii – Ernst Kuhlo – w 1885 roku zakłada małą elektrownię przy dawnej Pölitzerstrasse 97, czyli aktualnej Wyzwolenia. W tym wypadku mowa o miejscu, które znajdowało się między skrzyżowaniem Rayskiego–Malczewskiego, a Kujawską – przejściem między długimi blokami przy Wyzwolenia. Były to czasy, gdy prąd generowano i „rozprowadzano” lokalnie – najczęściej po okolicznych budynkach użyteczności publicznej. Jednym z tych zasilanych przez małą pierwszą elektrownię (potem akumulatorownię) pana Kuhlo była… filharmonia. Oooo Konzerthaus?! Nie! Na Wyzwolenia, obok dzisiejszego Oxygena stała mała dawna filharmonia, oznaczana na mapach i znana z kilku pocztówek. Ernst Kuhlo zmarł w 1923 roku w Szczecinie, został pochowany na Cmentarzu Centralnym – do dziś zachowały się zdjęcia jego nagrobka. Wśród fotografii znajdziecie kilka, które raczej nie pojawiały się do tej pory w szczecińskich mediach zbyt często, o ile w ogóle. Jako ciekawostkę można dodać stanowisko z gazety, mówiące że szczecińskie elektrownie były świetnym miejscem pracy – po kryzysie. W latach 30-tych, oczywiście dzięki wiadomemu kierunkowi przy urnach wyborczych pracownicy mogli liczyć na masę przywilejów. Między innymi dodatki świąteczne, a po 12 latach pracy bony wakacyjny i szersze świadczenia chorobowe. Dodatkowo dzieci pracowników mogły liczyć na zakładową książeczkę oszczędnościową, a mający długi staż odchodzący na emeryturę dodatkowe wyrównanie emerytury od zakładu pracy. No ale czego się spodziewać po artykule partyjnej gazetki 
Wystarczy dobrze szukać! Początki elektrowni w Szczecinie zaczęły się od postaci, którą często pokrywa w naszym mieście kurz historii – Ernst Kuhlo – w 1885 roku zakłada małą elektrownię przy dawnej Pölitzerstrasse 97, czyli aktualnej Wyzwolenia. W tym wypadku mowa o miejscu, które znajdowało się między skrzyżowaniem Rayskiego–Malczewskiego, a Kujawską – przejściem między długimi blokami przy Wyzwolenia. Były to czasy, gdy prąd generowano i „rozprowadzano” lokalnie – najczęściej po okolicznych budynkach użyteczności publicznej. Jednym z tych zasilanych przez małą pierwszą elektrownię (potem akumulatorownię) pana Kuhlo była… filharmonia. Oooo Konzerthaus?! Nie! Na Wyzwolenia, obok dzisiejszego Oxygena stała mała dawna filharmonia, oznaczana na mapach i znana z kilku pocztówek. Ernst Kuhlo zmarł w 1923 roku w Szczecinie, został pochowany na Cmentarzu Centralnym – do dziś zachowały się zdjęcia jego nagrobka. Wśród fotografii znajdziecie kilka, które raczej nie pojawiały się do tej pory w szczecińskich mediach zbyt często, o ile w ogóle. Jako ciekawostkę można dodać stanowisko z gazety, mówiące że szczecińskie elektrownie były świetnym miejscem pracy – po kryzysie. W latach 30-tych, oczywiście dzięki wiadomemu kierunkowi przy urnach wyborczych pracownicy mogli liczyć na masę przywilejów. Między innymi dodatki świąteczne, a po 12 latach pracy bony wakacyjny i szersze świadczenia chorobowe. Dodatkowo dzieci pracowników mogły liczyć na zakładową książeczkę oszczędnościową, a mający długi staż odchodzący na emeryturę dodatkowe wyrównanie emerytury od zakładu pracy. No ale czego się spodziewać po artykule partyjnej gazetki Hej! Możesz pomóc utrzymać stronę!
W 2022 roku uruchomiliśmy stronę o historii Szczecina. Dlaczego? Publikacji na grupie Facebook nie da się znaleźć za pomocą wyszukiwarek. Posty na grupie są do znalezienia tylko "chwilowo", gdy akurat są na Twojej tablicy. Postawienie strony internetowej pozwoli nam zachować publikacje dla potomnych, a także umożliwić łatwe znalezienie tematów z poziomu wyszukiwarki Google. Koszty utrzymania serwera opłacamy z WASZYCH wpłat i własnych funduszy. Strona nie posiada żadnych reklam ani treści płatnych!
Dziękujemy za WASZE wsparcie! 💝
Dziękujemy za WASZE wsparcie! 💝
Pompatycznie obchodzono 25-lecie dzisiejszej Elektrociepłowni Szczecin (Zentrale II) 11 listopada 1936 roku. Przybyli dawni pracownicy, dygnitarze, wojskowi, znane persony. Bankiet odbył się w nieistniejącym dziś Teatrze Miejskim, gdzie orkiestra odegrała Die Meistersinger Wagnera. Spotkanie rozpoczął oberbürgmeister (nadburmistrz) Werner Faber, zwracając się przede wszystkim do obywateli honorowych ówczesnego Stettina, nimi byli: feldmarszałek August von Mackensen oraz Franz Eduard Gribel. Tu warto wspomnieć tego drugiego, bo pierwszego pewnie znacie – Gribel był członkiem rady nadzorczej między innymi fabryki Stoewera. Poza tym był świetnym przedsiębiorcą, kierownikiem ogromnych dużych żeglugowych, propagatorem budowy portu, szefem korporacji kupców i finansistą. W galerii znajdują się podpisane fotografie różnych wnętrz nie tylko Zentrale II, ale też innych szczecińskich elektrowni, o których istnieniu wielu nie wie – ich działalność typowo do produkcji prądu przestałą już istnieć.
Następnie w wydarzeniu dwudziestopięciolecia Elektrowni Szczecin (Zentrale II) nadburmistrz pogratulował świetnej pracy postaci, która w Szczecinie wymagałaby upamiętnienia. Ciekaw jestem, czy gdzieś w EC Szczecin ta postać ma swoją przynajmniej tablicę… Tą postacią był Xaver Mayer, który przeprowadził szczecińską elektrownię od jej budowy w 1911 roku, przez wielki kryzys, po lata trzydzieste. To w ilu firmach, przedsiębiorstwach i miejskich spółkach Mayer był członkiem… musiałbym długo wymieniać Ale ciekawostką jest, że od 1916 był radnym, a w 1926 roku negocjował w Nowym Jorku pożyczkę dla użyteczności publicznej Szczecina w wysokości 3 milionów dolarów. W spotkaniu w Teatrze Miejskim pojawili się też inni ówcześnie „dostojnicy”. Wśród nich Johannes Albrecht Blaskowitz, który w 1939 roku nakazał atakowanie szpitali i obiektów czerwonego krzyża. Mimo, że Blaskowitz sam decydował o zbrodniach wojennych, wykonywał „najwyższe wyroki” na swoich podwładnych, którzy tego dokonywali. W wielu kwestiach stawiał się Adolfowi, za co był „symbolicznie” piętnowany. Według najbardziej popularnej wersji Blaskowitz popełnił samobójstwo w 1948 roku rzucając się w dół klatki schodowej w więzieniu Norymbergii po wyrwaniu się strażnikom, inna mówi że został zepchnięty przez jednego z nich.
Ale ciekawostką jest, że od 1916 był radnym, a w 1926 roku negocjował w Nowym Jorku pożyczkę dla użyteczności publicznej Szczecina w wysokości 3 milionów dolarów. W spotkaniu w Teatrze Miejskim pojawili się też inni ówcześnie „dostojnicy”. Wśród nich Johannes Albrecht Blaskowitz, który w 1939 roku nakazał atakowanie szpitali i obiektów czerwonego krzyża. Mimo, że Blaskowitz sam decydował o zbrodniach wojennych, wykonywał „najwyższe wyroki” na swoich podwładnych, którzy tego dokonywali. W wielu kwestiach stawiał się Adolfowi, za co był „symbolicznie” piętnowany. Według najbardziej popularnej wersji Blaskowitz popełnił samobójstwo w 1948 roku rzucając się w dół klatki schodowej w więzieniu Norymbergii po wyrwaniu się strażnikom, inna mówi że został zepchnięty przez jednego z nich.Widzę BŁĄD, mam sugestię!
Ostatnia aktualizacja 7 miesięcy temu
Możesz zgłosić problem lub propozycję rozwinięcia guzikiem poniżej lub dołącz do nas na forum dyskusyjnym.
Twórca całego tego zamieszania na Szczecin Znany i Historyczny, grzebiący pod każdą przedwojenną cegłą w Szczecinie. Dreptus okolicznus, gatunek pospolity. Droniarz, miłośnik ciemnego piwa, tematyki II Wojny Światowej. Codziennie? Po prostu brodaty brzydal.